Zoio De Lula - Charlie Brown JR.

Tirou a roupa, entrou no mar, pensei, «Meu Deus, que bom que fosse

Tu me apresenta essa mulher, meu irmão, te dava até um doce»

Sem roupa ela é demais, também por isso eu creio em Deus

Meu bom, meu Deus, meu bom, me traz

Ainda bem que eu trouxe até o meu guarda sol

Tenho toda tarde, tenho a vida inteira

Já se foi aquele tempo da ladeira, irmão

Já se foi aquele tempo da ladeira, irmão

Meu escritório é na praia, eu tô sempre na área

Mas eu não sou da tua laia, não

Meu escritório é na praia, eu tô sempre na área

Mas eu não sou daquela laia, não

Então, deixe viver, deixe ficar

Deixe estar como está

Deixe viver, deixe ficar

Deixe está como está, ei

Meu Deus, me dê um motivo, pois eu pago tanto mico

Ela me ignora, na esperança eu ainda fico

Eu tô fritando aqui, eu vou entregar não aguento mais

Mas se eu não falar hoje talvez nunca a veja mais

Pois o dia passa, horas se estendem

As pessoas ao redor nunca me entendem

O dia passa, horas se estendem

As pessoas ao redor nunca me entendem

Então, deixe viver, deixe ficar

Deixe estar como está

Deixe viver, deixe ficar

Deixe está como está

Deixe viver, deixe ficar

Deixe estar como está

Deixe viver, deixe ficar

Deixe está como está

Ayê!

O dia passa, horas se estendem

As pessoas ao redor nunca me entendem

O dia passa, horas se estendem

As pessoas ao redor nunca me entendem

Tirou a roupa, entrou no mar, pensei, «Meu Deus, que bom que fosse

Tu me apresenta essa mulher, meu irmão, te dava até um doce»

Sem roupa ela é demais, também por isso eu creio em Deus

Meu bom, meu Deus, meu bom, me traz

Ainda bem que eu trouxe até o meu guarda sol

Tenho toda tarde, tenho a vida inteira

Já se foi aquele tempo da ladeira, irmão

Já se foi aquele tempo da ladeira, irmão

Meu escritório é na praia, eu tô sempre na área

Mas eu não sou da tua laia, não

Meu escritório é na praia, eu tô sempre na área

Mas eu não sou daquela laia, não

Então, deixe viver, deixe ficar

Deixe estar como está

Deixe viver, deixe ficar

Deixe está como está

Deixe viver, deixe ficar

Deixe estar como está

Deixe viver, deixe ficar

Deixe está como está

Ayê!

Ayê, ayê…

Hij deed zijn kleren uit, ging de zee in, ik dacht: "Mijn God, ik ben blij dat het was...

Stel je deze vrouw aan mij voor, mijn broer, ze gaf je zelfs een zoete traktatie»

Zonder kleren is ze te veel, daarom geloof ik ook in God

Mijn goed, mijn God, mijn goed, het brengt me

Maar goed dat ik zelfs mijn paraplu heb meegenomen

Ik heb het elke middag, ik heb mijn hele leven

Het is die tijd op de heuvel, broer

Het is die tijd op de heuvel, broer

Mijn kantoor is aan het strand, ik ben altijd in de buurt

Maar ik ben niet jouw soort, nee

Mijn kantoor is aan het strand, ik ben altijd in de buurt

Maar ik ben niet van dat soort, nee

Dus laat het leven, laat het blijven

laat maar zo

Laat het leven, laat het blijven

Laat het zoals het is, hey

Mijn God, geef me een reden, want ik besteed zo veel aandacht

Ze negeert me, in de hoop dat ik nog steeds blijf

Ik ben hier aan het frituren, ik ga bezorgen ik kan er niet meer tegen

Maar als ik vandaag niet spreek, zie ik haar misschien nooit meer

Omdat de dag verstrijkt, strekken de uren zich uit

Mensen om me heen begrijpen me nooit

De dag gaat voorbij, de uren worden langer

Mensen om me heen begrijpen me nooit

Dus laat het leven, laat het blijven

laat maar zo

Laat het leven, laat het blijven

laat het zoals het is

Laat het leven, laat het blijven

laat maar zo

Laat het leven, laat het blijven

laat het zoals het is

ja!

De dag gaat voorbij, de uren worden langer

Mensen om me heen begrijpen me nooit

De dag gaat voorbij, de uren worden langer

Mensen om me heen begrijpen me nooit

Hij deed zijn kleren uit, ging de zee in, ik dacht: "Mijn God, ik ben blij dat het was...

Stel je deze vrouw aan mij voor, mijn broer, ze gaf je zelfs een zoete traktatie»

Zonder kleren is ze te veel, daarom geloof ik ook in God

Mijn goed, mijn God, mijn goed, het brengt me

Maar goed dat ik zelfs mijn paraplu heb meegenomen

Ik heb het elke middag, ik heb mijn hele leven

Het is die tijd op de heuvel, broer

Het is die tijd op de heuvel, broer

Mijn kantoor is aan het strand, ik ben altijd in de buurt

Maar ik ben niet jouw soort, nee

Mijn kantoor is aan het strand, ik ben altijd in de buurt

Maar ik ben niet van dat soort, nee

Dus laat het leven, laat het blijven

laat maar zo

Laat het leven, laat het blijven

laat het zoals het is

Laat het leven, laat het blijven

laat maar zo

Laat het leven, laat het blijven

laat het zoals het is

ja!

Ja, ja…