Colagem - César Camargo Mriano, Nathan Marques, Wilson Gomes

Se você com muita calma usar sua raça

Vai surpreender

A surpresa para muitos é uma arma

Pra se esconder

Se esconder não é tão bom

Pra viver, pra morrer

Se você lembrar que tudo é relativo

Vai compreender

E a compreensão por vezes tão sensata

Vai lhe conter

Se conter não é tão bom

Pra viver, pra morrer

Pra viver, pra morrer

Se você tentar despir essa colagem

Vai se perder

E a perda de si próprio é quase um passo

Pra conceder

Conceder não é tão bom

Pra viver, pra morrer, pra nascer

Somos homens sem lugar

Homens velhos com raça

À espera de algum descuido

E com cuidado gozamos paz

Somos homens bons demais

Sufocados pelo mal

Só queremos acreditar

Que isso tudo

Pode acabar

Als je heel rustig je race gebruikt

zal verrassen

Verrassing voor velen is een wapen

Verstoppen

Verstoppen is niet zo goed

Om te leven, om te sterven

Als je je herinnert dat alles relatief is

zal begrijpen

En het begrip is soms zo verstandig

zal je bevatten

Als bevatten niet zo goed is

Om te leven, om te sterven

Om te leven, om te sterven

Als je deze collage probeert uit te kleden

zal verdwalen

En zelfverlies is bijna een stap

te verlenen

Toekennen is niet zo goed

Leven, sterven, geboren worden

Wij zijn mannen zonder plaats

Oude mannen met ras

Wachten op wat onzorgvuldigheid

En met zorg genieten we van de rust

we zijn te goede mannen

verstikt door het kwaad

we willen gewoon geloven

dat alles

kan eindigen