Extreme of Paranoia - Cephalic Carnage

Cannot get a grip.

Living in a distant unconcerned cycle of shit.

The rats are closing in, while the flesh crumbles just beneath the skin,

without trust, fear consumes the mind, without trust,

fear consumes the mind, how can I trust you,

when you can’t even trust yourself,

you get all high and think everybody is talking shit,

you grab a gun or a knife and all you want to do is kill,

a genius of manipulation and extremely paranoid,

writhing in all its sickness.

Weak and feeble minded, a substance turns into a way of life,

you choose to run from your demons and hide,

you will not go without and nothing will suffice,

you’re lying to yourself I can see it in your eyes,

secluded out of touch by avoiding mankind,

you’ve done this to yourself, you’ve sacrificed your mind.

Bleeding for another day.

Scratch the flesh away, hanging by a thread that’s unraveling at both ends,

search for metal bliss that’s leading to the emptiness.

God of sorted nothing, release my pain slowly,

I ask no more questions you give worthless answers,

pale and bleeding dying lifeless, will for give me for my weakness.

Found dead lying on the floor immersed in vomit,

eyes glaze over a powder white enigma liquefied in a feeding utensil,

hatred surged to the extreme of paranoia and I can’t kill no more,

feel no more you will learn to trust fear,

genus of manipulation extremely paranoid,

writhe in all your sickness.

All the lives you’ve destroyed!

Kan geen grip krijgen.

Leven in een verre, onbezorgde cyclus van stront.

De ratten komen dichterbij, terwijl het vlees net onder de huid afbrokkelt,

zonder vertrouwen verteert angst de geest, zonder vertrouwen,

angst verteert de geest, hoe kan ik je vertrouwen,

als je jezelf niet eens kunt vertrouwen,

je wordt helemaal high en denkt dat iedereen shit praat,

je pakt een pistool of een mes en je wilt alleen maar doden,

een genie van manipulatie en extreem paranoïde,

kronkelend in al zijn ziekte.

Zwak en zwakzinnig, een substantie verandert in een manier van leven,

je ervoor kiest om weg te rennen van je demonen en je te verbergen,

je kunt niet zonder en niets is voldoende,

je liegt tegen jezelf, ik zie het in je ogen,

afgezonderd door het vermijden van de mensheid,

je hebt jezelf dit aangedaan, je hebt je geest opgeofferd.

Nog een dag bloeden.

Krab het vlees weg, hangend aan een draad die aan beide uiteinden losraakt,

zoek naar metalen gelukzaligheid die naar de leegte leidt.

God heeft niets geregeld, laat mijn pijn langzaam los,

Ik stel geen vragen meer die jij waardeloze antwoorden geeft,

bleek en bloedend, levenloos stervend, zal mij voor mijn zwakheid geven.

Dood gevonden liggend op de vloer ondergedompeld in braaksel,

ogen glazuur over een poederwit raadsel vloeibaar gemaakt in een voedingsgerei,

haat steeg tot het uiterste van paranoia en ik kan niet meer doden,

voel je niet meer, je zult leren te vertrouwen op angst,

geslacht van manipulatie extreem paranoïde,

kronkel in al je ziekte.

Alle levens die je hebt vernietigd!