Arsonist Savior - Cephalic Carnage

Growing up a lonely kid Blaine had an infatuation with fire

Stealing lighters, matches, whatever he could get

Pyromaniacal son of an architect, working hard

Pioneering buildings that would not burn

Gained praise from his colleagues

Never anytime for a wife and son

This would make Blaine mad

The ill neglect from his mom and dad

Infuriates him to see blood red

The only relief from the pain

Ignite up the night sky

Tears inside, pain subsides

Watch the structure fall, immolate us all

His destructive hate, burnt the whole block down

And it felt so good, gotta get away

Before I get caught

Worst case of arson the city ever saw

Policeman arrives so many casualties

All my family died!

Incinerating my house and everything inside

Paramedics could not save their lives

Fire struck while everyone was sleeping

Heaps of seared flesh, I was I were dreaming

I burned my pain away

Now that Blaine has grown, living on his own

High school graduate, valedictorian

Becomes a fire man, to cleanse his soul

But the arsonist in his mind is still alive, urging him on!

Starting fires again building structures descend

And saving lives how I have to pretend

I am a humanitarian

Hypocrite that I am

From my father I inherited the gift to invent time-ignited fires

At buildings of my choice

Then I sit back and wait, for the emergency call from 911

Sirens sound, burning down the hospital and stadium

Both at the same time

Arriving at the catastrophe, I see victims around me baked

Many souls have I taken away

I work franticly to douse the flames, moving diligent

I start to cry, hundreds wounded!

Toen hij opgroeide als een eenzaam kind, was Blaine verliefd op vuur

Aanstekers, lucifers stelen, wat hij ook maar kon krijgen

Pyromanische zoon van een architect, hard aan het werk

Baanbrekende gebouwen die niet zouden branden

Kreeg lof van zijn collega's

Nooit op elk moment voor een vrouw en zoon

Dit zou Blaine boos maken

De zieke verwaarlozing van zijn vader en moeder

Maakt hem woedend om bloedrood te zien

De enige verlichting van de pijn

Ontsteek de nachtelijke hemel

Tranen van binnen, pijn neemt af

Kijk hoe de structuur valt, offer ons allemaal op

Zijn vernietigende haat heeft het hele blok platgebrand

En het voelde zo goed, ik moet weg

Voordat ik gepakt word

Slechtste geval van brandstichting die de stad ooit heeft gezien

Politieagent arriveert zo veel slachtoffers

Mijn hele familie is gestorven!

Mijn huis en alles erin verbranden

Paramedici konden hun leven niet redden

Brand sloeg toe terwijl iedereen sliep

Hopen aangebraden vlees, ik was ik aan het dromen

Ik heb mijn pijn weggebrand

Nu Blaine is gegroeid en op zichzelf woont

Afgestudeerd van de middelbare school, afscheids

Wordt een vuurman, om zijn ziel te reinigen

Maar de brandstichter in zijn gedachten leeft nog en spoort hem aan!

Opnieuw vuren starten bouwconstructies dalen af

En levens redden hoe ik moet doen alsof

Ik ben een humanitaire

Hypocriet dat ik ben

Van mijn vader heb ik de gave geërfd om door de tijd ontstoken vuren uit te vinden

Bij gebouwen naar keuze

Dan leun ik achterover en wacht op de noodoproep van 911

Sirenes klinken, het ziekenhuis en het stadion afbranden

Beide tegelijk

Aangekomen bij de ramp, zie ik slachtoffers om me heen gebakken

Veel zielen heb ik weggenomen

Ik werk verwoed om de vlammen te doven, ijverig bewegend

Ik begin te huilen, honderden gewonden!