Can Bedenden Çıkmayınca - Cengiz Coşkuner

Kara haber tez duyulur unutsun beni demişsin

Bende kalan resimleri mektupları istemişsin

Üzülme sevdiceğim bir daha çıkmam karşına

Sana son kez yazıyorum hatıralar yeter bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca

Kurumuş bir çiçek buldum mektupların arasında

Bir tek onu saklıyorum onu da çok görme bana

Aşkların en güzelini yaşamıştık yıllarca

Bütün hüzünlü şarkılar hatırlatır seni bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca

Kırıldı kanadım kolum ne yerim var ne yurdum

Gurbet ele düştü yolum yuvasız kuşlar misali

Selvi boylum senin için katlanırım bu yazgıya

Böyle yazmışsa yaradan kara toprak yeter bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca

Het zwarte nieuws is snel te horen, je zei vergeet mij

Je wilde de foto's en brieven die ik heb achtergelaten

Wees niet verdrietig, mijn liefste, ik zal niet meer voor je verschijnen

Ik schrijf je voor de laatste keer, herinneringen zijn genoeg voor mij

Vergeet niet dat God die de wereld leven geeft, het leven neemt

Hoe kan ik je vergeten als de ziel het lichaam niet verlaat?

Ik vond een gedroogde bloem tussen de letters

Ik bewaar het alleen, zie het niet te veel voor mij

We leefden jarenlang de mooiste liefde

Alle droevige liedjes herinneren me aan jou

Vergeet niet dat God die de wereld leven geeft, het leven neemt

Hoe kan ik je vergeten als de ziel het lichaam niet verlaat?

Ik heb mijn vleugel gebroken, mijn arm, ik heb geen plaats of thuis

Dakloos land viel in mijn handen als een nestloze vogel

Cypress tall, ik zal dit lot voor je dragen

Als hij zo schreef, is de zwarte aarde genoeg voor mij

Vergeet niet dat God die de wereld leven geeft, het leven neemt

Hoe kan ik je vergeten als de ziel het lichaam niet verlaat?