Foxes - Celebration

Predators, can you ride?

Defend this pride?

I feel it shack deep down in this pack

Seekin' charms of supple arms

What do you stand on?

What do you stand on?

Paws and claws.

Paws and claws

Killers to shed any blood, shed too, I shed it in the light

Can you stay up and howl all night?

But what if it hurts?

What if it hurts?

Grow wings, no pain

These fangs, that sharp crown of canine draw blood

Killers head?

Arms, that’s the fault!

Can we be free, can we be free and let it ring?

And when it wants, anyway and though you know

We deserve everything good… or not

At once, go turn the fur’s silent arms

Turn to anything that says light

I said once, I said once

Once I led the kittens to cave

So I fed the cub to his grave, all right

Maybe it’s once but the hide’s still warm

To walk and parade a separated arm

And give your seeds beneath the woods

Forgive and forget it seems

I can’t forget the words

But no one understands

I still shovel the blood

Here look to my kin that’s the one

Maybe we’ll be all clean when it’s done

I feel like a child down to the bone

I said once

Roofdieren, kun je rijden?

Deze trots verdedigen?

Ik voel het diep van binnen in dit pakket

Op zoek naar charmes van soepele armen

Waar sta je op?

Waar sta je op?

Poten en klauwen.

Poten en klauwen

Moordenaars om bloed te vergieten, ook vergoten, ik vergiet het in het licht

Kun je de hele nacht opblijven en huilen?

Maar wat als het pijn doet?

Wat als het pijn doet?

Kweek vleugels, geen pijn

Deze hoektanden, die scherpe hoektand, trekken bloed

Moordenaars hoofd?

Armen, dat is de schuld!

Kunnen we vrij zijn, kunnen we vrij zijn en het laten rinkelen?

En wanneer het wil, hoe dan ook en hoewel je het weet

We verdienen alles goed... of niet

Draai meteen aan de stille armen van de vacht

Ga naar alles wat licht zegt

Ik zei een keer, ik zei een keer

Eens leidde ik de kittens naar de grot

Dus ik voedde de welp tot aan zijn graf, oké?

Misschien is het een keer, maar de huid is nog steeds warm

Om met een gescheiden arm te lopen en te paraderen

En geef je zaden onder het bos

Vergeven en vergeten lijkt het

Ik kan de woorden niet vergeten

Maar niemand begrijpt het

Ik schep nog steeds het bloed op

Hier kijk naar mijn verwanten, dat is degene

Misschien zijn we allemaal schoon als het klaar is

Ik voel me als een kind tot op het bot

Ik zei een keer