Where No Light Hath Shone... (But For That Of The Moon) - Catacombs

Gazing down into the boundless abyss

from the edge of the world

staring into the stygian blackness

that exists between the stars

the bastalt gates of the underdark open

monstrous forms of untold horror

lumber forth from the lightless depths

the ancient unholy gods of whom men dare not dream

emerging from chasms choked with the bones of untold dead and countless

unhallowed centuries

the unholy abominations arise

to devour all light

at the egde of the abyss I stand

staring into the black carrion pit

as the world dies

a black moon rises

heralding the end

Naar beneden staren in de grenzeloze afgrond

vanaf de rand van de wereld

staren in de stygische zwartheid

dat bestaat tussen de sterren

de bastaltpoorten van het onderdonker gaan open

monsterlijke vormen van onnoemelijke horror

rommel voort uit de lichtloze diepten

de oude onheilige goden waarvan mensen niet durven dromen

opkomend uit afgronden verstikt met de botten van onnoemelijke doden en talloze

onheilige eeuwen

de onheilige gruwelen komen op

om al het licht te verslinden

aan de rand van de afgrond sta ik

staren in de zwarte aasput

als de wereld sterft

een zwarte maan komt op

het einde aankondigen