As we eye the blue horizon’s bend

Earth and sky appear to meet and end

But it’s merely an illusion;

Like your heart and mine there is no sweet conclusion

I can see

No matter how near you’ll be

You’ll never belong to me

But I can dream, can’t I?

Can’t I pretend that I’m locked in the bend of your embrace?

For dreams are just like wine

And I am drunk with mine

I’m aware

My heart is a sad affair

There’s much disillusion there

But I can dream, can’t I?

Can’t I adore you

Although we are oceans apart?

I can’t make you open your heart

But I can dream, can’t I?

I’m aware

My heart is a sad affair

There’s much disillusion there

But I can dream, can’t I?

Can’t I adore you

Although we are oceans apart?

I can’t make you open your heart

But I can dream, can’t I?

Can’t I pretend that I’m locked in the bend of your embrace?

For dreams are just like wine

And I am drunk with mine

I’m aware

My heart is a sad affair

There’s much disillusion there

But I can dream, can’t I?

Can’t I adore you

Although we are oceans apart?

I can’t make you open your heart

But I can dream, can’t I?

Terwijl we naar de bocht van de blauwe horizon kijken

Aarde en lucht lijken elkaar te ontmoeten en te eindigen

Maar het is slechts een illusie;

Net als jouw hart en het mijne is er geen zoete conclusie

Ik kan zien

Het maakt niet uit hoe dichtbij je bent

Je zult nooit van mij zijn

Maar ik kan dromen, nietwaar?

Kan ik niet doen alsof ik opgesloten zit in de bocht van je omhelzing?

Want dromen zijn net als wijn

En ik ben dronken van de mijne

Ik ben bewust

Mijn hart is een trieste aangelegenheid

Er is veel desillusie daar

Maar ik kan dromen, nietwaar?

Mag ik je niet aanbidden?

Hoewel we oceanen van elkaar verwijderd zijn?

Ik kan je niet dwingen je hart te openen

Maar ik kan dromen, nietwaar?

Ik ben bewust

Mijn hart is een trieste aangelegenheid

Er is veel desillusie daar

Maar ik kan dromen, nietwaar?

Mag ik je niet aanbidden?

Hoewel we oceanen van elkaar verwijderd zijn?

Ik kan je niet dwingen je hart te openen

Maar ik kan dromen, nietwaar?

Kan ik niet doen alsof ik opgesloten zit in de bocht van je omhelzing?

Want dromen zijn net als wijn

En ik ben dronken van de mijne

Ik ben bewust

Mijn hart is een trieste aangelegenheid

Er is veel desillusie daar

Maar ik kan dromen, nietwaar?

Mag ik je niet aanbidden?

Hoewel we oceanen van elkaar verwijderd zijn?

Ik kan je niet dwingen je hart te openen

Maar ik kan dromen, nietwaar?