Glastårne - Carpark North

Jeg tror ikk' længere på missionen

Det føles som om, at alt er tabt

Vi sidder her i glastårne

Og tårnets fod;

ødelagt

Vi vandt et slag med kugler og krudt

Men krigen er fortsat og livet udskudt

Vi drak champagne — vi troede, vi var i mål

Men kun dens kølige dulmen var det eneste, vi opnåede

Nu sidder vi i vores fængsel

Oppe under verdens smukke tage

Blandt fugle og skyer og længsel

Og ser dage bli' til nat, bli' til dage

Alle ka' se vores ligegyldige indre

For glasset står som på ny

Og vi skriver kun digte

Om skyerne og om at flyve

Nu mærker vi tårnet briste

Først en dyb fornemmelse af tab

Så med fuld fart, vi la' os kaste

Gennem himmelens blå gab

Jeg vælter igennem vinden

I vores stille glaspalads

Selv tyngdekraften må forsvinde

Og kan ikk' holde os på plads

Første gang i tusind år

Ser man os med smil

For de her sidste timer

Har været allersmukkeste mil

Vi ska' ikk' bo i himlen

Nej, drømme er vores pæl

De eneste spirtårne vi ska' bygge

Er de højeste drømme i vores sjæl

Ik geloof niet meer in de missie

Het voelt alsof alles verloren is

We zitten hier in de glazen torens

En de voet van de toren;

vernietigd

We wonnen een gevecht met kogels en buskruit

Maar de oorlog gaat door en het leven wordt uitgesteld

We dronken champagne - we dachten dat we bij de finish waren

Maar alleen zijn coole dulmen was het enige dat we bereikten

Nu zijn we in onze gevangenis

Onder de prachtige daken van de wereld

Tussen vogels en wolken en verlangen

En zie dagen worden 'tot nacht, worden' tot dagen

Iedereen kan ons onverschillige interieur zien

Want het glas is zo goed als nieuw

En we schrijven alleen gedichten

Over de wolken en over vliegen

Nu voelen we de toren barsten

Ten eerste een diep gevoel van verlies

Dus op volle snelheid laten we ons omver werpen

Door de blauwe opening van de lucht

Ik tuimel door de wind

In ons stille glazen paleis

Zelfs de zwaartekracht moet verdwijnen

En kan ons niet op zijn plaats houden

Eerste keer in duizend jaar

Je ziet ons met een glimlach

Voor deze laatste uren

Is de mooiste mijl geweest

We gaan niet in de hemel leven

Nee, dromen zijn onze pool

De enige torenspitsen die we zullen bouwen

Zijn de hoogste dromen in onze ziel