Avia Zophia - Cardio Kazan

Please forgive me, unlighted

I’ve been carried away.

Away from your sins.

I’ve been forced to use so much different faces

The clairvoyant in me

Has been carried away

Drifted away, by the wind

And everytime that I see myself in the mirror.

My shadows suddenly pledge to me

Am I worthy of your disguise?

Am I still worthy to wear the mask?

My misconceptions, my darkest fears

My only phobia has become real !

The elixir fades in my hands

My feelings change and im trapped in celestial forms

I’ve listen to the voices

Surrounding at the break of dawn

I’m the prophet of my own demise

Savior of my own

I’ve listen to the voices

Am I still worthy to wear the mask?

Am I worthy of your disguise?

The mask I wear out in plain sight

Unlighted, don’t leave me aside

Celestial clock don’t change your time

My misconceptions, my darkest fears, my only phobia has become real

I’ve listen to the voices

Surrounding at the break dawn

I’m the prophet of my own demise

Savior of my own

I’ve listen to the voices

Surrounding at the break dawn

I’m the prophet of my own demise

Savior of my own

Vergeef me alsjeblieft, onverlichte

Ik ben meegesleept.

Weg van je zonden.

Ik ben gedwongen om zoveel verschillende gezichten te gebruiken

De helderziende in mij

Is weggevoerd

Weggedreven, door de wind

En elke keer dat ik mezelf in de spiegel zie.

Mijn schaduwen beloven me plotseling

Ben ik jouw vermomming waard?

Ben ik het nog steeds waard om het masker te dragen?

Mijn misvattingen, mijn donkerste angsten

Mijn enige fobie is werkelijkheid geworden!

Het elixer vervaagt in mijn handen

Mijn gevoelens veranderen en ik zit gevangen in hemelse vormen

Ik heb naar de stemmen geluisterd

Omringend bij het aanbreken van de dag

Ik ben de profeet van mijn eigen ondergang

Redder van mijn eigen

Ik heb naar de stemmen geluisterd

Ben ik het nog steeds waard om het masker te dragen?

Ben ik jouw vermomming waard?

Het masker dat ik in het volle zicht draag

Onverlicht, laat me niet opzij

Hemelse klok verandert je tijd niet

Mijn misvattingen, mijn donkerste angsten, mijn enige fobie is werkelijkheid geworden

Ik heb naar de stemmen geluisterd

Omringend bij het ochtendgloren

Ik ben de profeet van mijn eigen ondergang

Redder van mijn eigen

Ik heb naar de stemmen geluisterd

Omringend bij het ochtendgloren

Ik ben de profeet van mijn eigen ondergang

Redder van mijn eigen