Saklan - Canozan

Gece vakti kentte kayboldum

Kendimi yarı yolda buldum

Telefonum yok cebimde

Ve tabela da yok görünürde

Sokak lambaları da yoktu ve birden

İçimde ki sesi duydum

Dedi «Fikrin zırhın kişiliğin

Asla güvende değil.»

Bi otel yok mu bildiğin?

Bi de ne bu nefret, bu kin içindeki

Biriken yıllardan beri

Tükenmişsin belli ki

Sen git saklan korkakça

Sen git saklan yıllarca

E dedim insan bunca hissini

Duygusunu, düşüncesini

Bastırırken hiç bilmez ki

Geri plana attığı arzular

Birikip kalbine dolar

Ta ki patlayana kadar

Buna rağmen saklanır insan

Sorgulanmaktansa

Kaçmayı yeğler

O zaman vur ardı ardına

En zor sorularını sor bana

Kaçacak çok yerim yok daha

Sen git saklan korkakça

Sen git saklan yıllarca

Hiç unutmam daha on bir yaşım

Dandik oyuncaklarımla

Oynamaktan sıkıldım

Zihnimde binlerce kelime

Uçardı keyfine göre

Güya kendimle laflardım

Ama etrafta ne dinleyen vardı

Ne anlayan dediklerimi

Yel aldı kelimelerimi

Kendine acıma ve travmalarla

Oturduğundan karakterim

Değdi harcadığım zamana

Sen git saklan korkakça

Sen git saklan yıllarca

Ik verdwaalde 's nachts in de stad

Ik vond mezelf halverwege

Ik heb mijn telefoon niet in mijn zak

En er is geen teken in zicht

Er waren geen straatlantaarns en plotseling

Ik hoorde de stem in mij

Hij zei: "Je mening is je wapenrusting, je persoonlijkheid is...

Het is nooit veilig.”

Ken je geen hotel?

Hoe zit het met deze haat, deze haat?

Sinds de geaccumuleerde jaren

Je bent duidelijk uitgeput

Je gaat je lafaard verbergen

Je gaat je jaren verstoppen

E Ik zei: mensen kunnen al deze gevoelens voelen.

je gevoelens, gedachten

Hij weet nooit wanneer hij duwt

Verlangens die worden teruggeduwd

Het hoopt zich op en vult je hart

Tot het ontploft

Mensen verstoppen zich echter

in plaats van ondervraagd te worden

Liever weglopen

Sla dan de een na de ander in

Stel me je moeilijkste vragen

Ik heb niet veel plekken om te rennen

Je gaat je lafaard verbergen

Je gaat je jaren verstoppen

Ik zal nooit vergeten dat ik pas elf jaar oud ben

Met mijn waardeloze speelgoed

Ik ben het spelen moe

duizend woorden in mijn gedachten

vloog naar believen

Ik praatte tegen mezelf

Maar wat was er aan het rondluisteren?

Wie begrijpt wat ik zei?

De wind nam mijn woorden

Met zelfmedelijden en trauma's

Mijn karakter zittend

Het was de tijd waard die ik heb doorgebracht

Je gaat je lafaard verbergen

Je gaat je jaren verstoppen