Samara - Camarón De La Isla

Aquí metio en la trena

Yo te recuerdo llorando

Y me morire de pena

Mientras tu estas disfrutando

Ay que dolor…

Por llanto iban mis ojos

A la fuente del quere

Contra mas agua cogia

Mas veces queria volver

Y tu no me respondias

En mis sueños te llamaba

A las claritas del dia

Llorando me despertaba

Porque yo no te veia

La que m’a lavao el pañuelo

Fue una gitana mora

Mora de la moreria

Me lo lavo en agua fria

Me lo tendio en el romero

Y le cante por bulerias

Mientras se seco el pañuelo

Samara

Fue elegia por los moros

Reina de la moreria

Toito el pueblo la adoraba

Y le rezaba noche y dia

Porque la reina Samara

Con su cara tan gitana

Una virgen parecia

Ay Samara

Reina de la moreria

Samarita si, Samarita no

Samarita mia de mi corazon

Hier stapte hij in de trein

Ik herinner me dat je huilde

En ik zal sterven van verdriet

Terwijl jij geniet

Oei wat pijnlijk...

Mijn ogen huilden

Naar de bron van liefde

tegen meer water

Meer keren dat ik wilde terugkeren?

En je hebt me niet geantwoord

In mijn dromen heb ik je gebeld

In het licht van de dag

Huilend werd ik wakker

Omdat ik je niet heb gezien

Degene die mijn zakdoek waste

Ze was een zwarte zigeuner

Blackberry van de moreria

Ik was het in koud water

Hij gaf het me in de rozemarijn

En ik zong voor hem por bulerias

Terwijl de zakdoek droogt

Samara

Het werd gekozen door de Moren

Koningin van de Moreria

Toito de stad aanbad haar

En ik bad tot hem dag en nacht

Omdat koningin Samara

Met zijn gezicht zo zigeuner

een maagd leek

Oh Samara

Koningin van de Moreria

Samarit ja, Samarit nee

Mijn Samarita van mijn hart