Shoot Frank - Cage, Daryl Palumbo

One last vein to poke made it too dark to see this

Scenery slips then line up to go in the ground and leave us

So repeat this till I’m sick and I won’t feed this

To my little girl who kept me in this world to beat this

As a little kid taught to follow Jesus

Get to the front of the line I’m bein' lead by elitists

So when I speak words that I don’t mean

It’s like how only in a cloud do I know what serene is

Unable to wake and delete the reasons

Or be the same bed I made up to sleep with demons

Whether sick sane of a pattern repeated

If I spit pain I knew how to relieve it

If at sixteen I had started to treat it

Till my shit changed whether or not I would need it

To trace back to the face before the fetus

If the departure was wrong from the gate then she is

Trigger finger itch

The son of a snitch

I’m the rat’s favorite son

Last to pal and cut

Slit to bleed the rust

By the last heart I’ve won

We roll under covers waiting

I’ve tied off a limb debating

If all of the names forsaken

Spell out what I’m takin'

Watching the skin pop

I would do anything to

Tell you what I’ve been late to

Fix up my head and escape to

Where I can rest my eyes

The sun says wake up with a beam in my eyes

Clutchin' the bed like she’s still by my side part of me died

Eat what I’m prescribed still just to be ostracized

'Cuz she don’t really know if she wants to ride or drive

While no nooses long enough to hang my excuses

Whether I’m dead, gun to my head, or reclusive

The end is close almost no need for money

Yet when I wished for death nobody took my life from me

If I cannot see what’s right in front of me

And the lights on there still wouldn’t be enough to leave

I fixed me when I broke the aggression

But I’m still attracted to my beautiful depression

If I felt emotions I learned to suppress 'em

Till I’m ready to sleep I’ll have found a place to rest then

No thanks to angst I learned my lesson

And can erase the face that can’t answer the questions

Trigger finger itch the son of a snitch

I’m the rat’s favorite son

And by the time I’m back

That heart that beats so black

Let it shine like his gun

We roll under covers waiting

I’ve tied off a limb debating

If all of the names forsaken

Spell out what I’m taking

Watching the skin pop

Een laatste ader om te porren maakte het te donker om dit te zien

Landschap glijdt dan in de rij om de grond in te gaan en ons te verlaten

Dus herhaal dit tot ik ziek ben en ik dit niet zal voeren

Aan mijn kleine meisje dat me in deze wereld hield om dit te verslaan

Als een klein kind leerde Jezus te volgen

Vooraan in de rij staan ​​Ik word geleid door elitairen

Dus als ik woorden spreek die ik niet meen

Het is alsof ik alleen in een wolk weet wat sereen is

Kan de redenen niet activeren en verwijderen

Of hetzelfde bed zijn dat ik heb opgemaakt om met demonen te slapen

Of je nu ziek bent van een patroon dat wordt herhaald

Als ik pijn spuug, wist ik hoe ik het moest verlichten

Als ik op mijn zestiende was begonnen het te behandelen

Tot mijn shit veranderde of ik het wel of niet nodig zou hebben

Teruggaan naar het gezicht vóór de foetus

Als het vertrek verkeerd was vanaf de gate, dan is ze dat wel

Triggervinger jeuk

De zoon van een verklikker

Ik ben de favoriete zoon van de rat

Als laatste om te palpen en te knippen

Spleet om de roest te laten bloeden

Bij het laatste hart dat ik heb gewonnen

We rollen onder de dekens, wachtend

Ik heb een ledemaat-debat afgebonden

Als alle namen zijn vergeten

Leg uit wat ik aan het nemen ben

Kijken naar de skin pop

Ik zou alles doen om

Vertel je waar ik te laat voor ben geweest

Richt mijn hoofd op en ontsnap naar

Waar ik mijn ogen kan laten rusten

De zon zegt wakker worden met een straal in mijn ogen

Het bed vastgrijpen alsof ze nog steeds aan mijn zijde is, een deel van me stierf

Eet wat mij is voorgeschreven, nog steeds om verbannen te worden

Omdat ze niet echt weet of ze wil rijden of rijden

Hoewel er geen lussen lang genoeg zijn om mijn excuses op te hangen

Of ik nu dood ben, met een pistool tegen mijn hoofd of teruggetrokken

Het einde is dichtbij bijna geen geld nodig

Maar toen ik de dood wenste, nam niemand mijn leven van me af

Als ik niet kan zien wat er recht voor me staat

En de lichten aan zouden nog steeds niet genoeg zijn om te vertrekken

Ik heb me gerepareerd toen ik de agressie verbrak

Maar ik voel me nog steeds aangetrokken tot mijn mooie depressie

Als ik emoties voelde, leerde ik ze te onderdrukken

Tot ik klaar ben om te slapen, heb ik dan een plek om te rusten gevonden

Nee, dankzij de angst heb ik mijn les geleerd

En kan het gezicht wissen dat de vragen niet kan beantwoorden

Trekkervinger jeuk de zoon van een verklikker

Ik ben de favoriete zoon van de rat

En tegen de tijd dat ik terug ben

Dat hart dat zo zwart klopt

Laat het schijnen als zijn pistool

We rollen onder de dekens, wachtend

Ik heb een ledemaat-debat afgebonden

Als alle namen zijn vergeten

Leg uit wat ik neem

Kijken naar de skin pop