Cobalt Blue Light - Bury Me Deep

Daylight is nearly down

and the night will come

I close my eyes

and I fall in deep sleep

moonlight is taken my room

reflected from a cold white neck

a rough outline, a woman beneath my feet

she´s still there

a cobald blue light shines from her

silence and faith comes over me

my head on her back

my arm on her shoulder

I hear her still breathe

it seems to be reality

and I´m waiting

I´m waiting for the sign

daylight with a smell of jasmine

she will be back

she´ll be there for the day

she´ll give me faith

she´ll be there to survive the day

let me see her face

let me see her sign

and I´m waiting

I´m waiting for the night

a cobald blue light

Er is bijna geen daglicht meer

en de nacht zal komen

Ik sluit mijn ogen

en ik val in diepe slaap

maanlicht is mijn kamer ingenomen

gereflecteerd door een koude witte nek

een ruwe schets, een vrouw onder mijn voeten

ze is er nog steeds

er schijnt een kobaltblauw licht uit haar

stilte en geloof komt over me heen

mijn hoofd op haar rug

mijn arm op haar schouder

Ik hoor haar nog steeds ademen

het lijkt de realiteit te zijn

en ik wacht

Ik wacht op het teken

daglicht met een geur van jasmijn

ze komt terug

ze zal er zijn voor vandaag

ze zal me vertrouwen geven

ze zal er zijn om de dag te overleven

laat me haar gezicht zien

laat me haar teken zien

en ik wacht

Ik wacht op de nacht

een kobaltblauw licht