The Immateria - Burst

A silver sky and I lie down

You don’t provoke my anymore

These hours try

And I go down

And horror yields a door

The light outlives the setting sun

End a day to shun

My senses slip

A lie begun

From all to none

The black as painted by the moon

Colour filth from which we’ve hewn

Beckon hell it ends too soon

All wanting hope and ruin

The storm that rose the crushing gale

Awaken into dismal pale

My senses blank, the sleepers veil

Where and why the burning fail

A nightmare catalyst

Harness delusion

Een zilveren lucht en ik ga liggen

Je provoceert mij niet meer

Deze uren proberen

En ik ga naar beneden

En horror levert een deur op

Het licht overleeft de ondergaande zon

Sluit een dag af om te mijden

Mijn zintuigen glippen

Een leugen begonnen

Van alles naar geen

Het zwart zoals geschilderd door de maan

Kleurvuil waaruit we hebben gehouwen

Roep de hel, het eindigt te snel

Allemaal op zoek naar hoop en ondergang

De storm die de verpletterende storm opstak

Ontwaak in een sombere bleke

Mijn zintuigen leeg, de slapers sluier

Waar en waarom het branden mislukt?

Een nachtmerrie-katalysator

Gebruik waanvoorstellingen