Aramadı Sormadılar - Bülent Serttaş

Aramadı sormadılar beni

Kendime vermediler beni

Aha geldim gidiyorum ben

Dünyada görmediler beni

Bu diyar bizim diyar

Diyarda sevdiğim var

Toprak ana yandım yandım

Dağlarda yok mudur kar

Tırnağımla kapı yaptım

Kapılar beni boğar

Gözümden Ceyhan aktı

Özümden alev baktı

Eski dostlar nerde nerde

Gül gibi diken çıktı

Aklım bana dargın oldu

Deli diye bıraktı

Gel Mahzuni dağlarım

Neşesi yok bağlarım

Yaprak dökmüş kalbi kalbi

Benim eski bağlarım

Bir sabah rüzgarı gibi

Akıp giden çağlarım

Ze hebben me niet gebeld, ze hebben me niet gevraagd

Ze hebben me niet aan mezelf gegeven

Oh ik kom, ik ga weg

Ze zagen me niet in de wereld

Dit land is ons land

Ik heb een liefde in het land

Moeder aarde, ik heb verbrand

Ligt er geen sneeuw in de bergen?

Ik heb een deur gemaakt met mijn nagel

Deuren wurgen me

Ceyhan vloeide uit mijn ogen

Hij keek me met vuur aan

waar zijn oude vrienden

Rijp als een roos

mijn geest werd boos op mij

Hij liet het gek

Kom, mijn bergen van Mahzuni

ik heb geen vreugde

lommerrijke hart hart

mijn oude banden

als een ochtendbriesje

Mijn voorbijgaande leeftijden