Valediction - Brutai

I won’t let you go away, down there

Coz we’re lost forever, but we’re drawn together

In this fantasy

I won’t let you go, I won’t let you go.

Oh no no

We’re trapped beyond the realms

The realms of reality

We only have ourselves to blame

If sanity cannot remain

Coz it will never be, never be

Quite the same

(Awake now, before you lose your grip)

And I don’t wanna live

(Keep hold tight don’t ever let it slip away)

I can’t see

(walk towards the tangible light)

What’s meant to be

(before the consequences endless night)

Within a nightmare

We’re laid to rest

Now we’re dying, yeah

I can’t erase the rest

It’s about time to give up

If we’re dreaming

I never wanna wake up

If I brought them silver

Would I get turned away

She now feels indifferent

In silence she caved

For the rest of our lives

She’s a legend

A tale of sleeping tight

So tight

Ik zal je niet laten gaan, daar beneden

Want we zijn voor altijd verloren, maar we zijn samengetrokken

In deze fantasie

Ik laat je niet gaan, ik laat je niet gaan.

Oh nee nee

We zitten vast buiten de rijken

De rijken van de realiteit

We hebben alleen onszelf de schuld

Als gezond verstand niet kan blijven

Want het zal nooit zo zijn, nooit

Ongeveer hetzelfde

(Ontwaak nu, voordat je je grip verliest)

En ik wil niet leven

(Houd je stevig vast, laat het nooit wegglippen)

Ik kan niet zien

(loop naar het tastbare licht)

Wat is bedoeld om te zijn

(voor de gevolgen eindeloze nacht)

Binnen een nachtmerrie

We zijn te ruste gelegd

Nu gaan we dood, yeah

Ik kan de rest niet wissen

Het wordt tijd om op te geven

Als we dromen

Ik wil nooit wakker worden

Als ik ze zilver zou brengen

Zou ik worden afgewezen?

Ze voelt zich nu onverschillig

In stilte bezweek ze

Voor de rest van ons leven

Ze is een legende

Een verhaal over lekker slapen

Zo strak