Cherry-Pick - Brooke Waggoner

Can you hear it?

The soft sound of aging

The watchtower growing watch-less

The cautious losing conscience

In that summer’s eve, in the dryness of the mountain,

Beams of sunshine whispered at my back —

became my captain

So I became a slave

To the one that uplifts and left me cartwheeling

Do you know it?

Do you know the meek ways we have bathing?

The must for hibernating?

The need for book-casing?

I feel i’m getting better,

I feel it in my bones

Inside my body and underneath my clothes

I’m holding out for something

I know nothing of what it is,

and i’m waist-deep in the middle of a mess —

Like a splinter that’s been lodged inside

Burying all the cold from seasons past.

Kun je het horen?

Het zachte geluid van veroudering

De uitkijktoren groeit horlogeloos

Het voorzichtige gewetensverlies

Op die zomeravond, in de droogte van de berg,

Stralen van zonneschijn fluisterden in mijn rug —

werd mijn kapitein

Dus ik werd een slaaf

Aan degene die me optilt en me op een radslag heeft achtergelaten

Weet je het?

Kent u de zachtmoedige manieren waarop we baden?

De must om te overwinteren?

Boekomkasting nodig?

Ik voel dat ik beter word,

Ik voel het in mijn botten

In mijn lichaam en onder mijn kleren

Ik wacht op iets

Ik weet niets van wat het is,

en ik zit tot mijn middel in het midden van een puinhoop —

Als een splinter die erin is blijven steken

Alle kou van voorbije seizoenen begraven.