Явь - БРОНС

Не открывай дверь

Не открывай дверь

Я иду мимо номеров, где пылают чары

Где выгорают фаеры печали

Яркие вспышки поцелуев плавят капилляры

И среди матовых зеркал взгляды кугуаров

На изгибах тела - пена, иллюзорный мерч

По кафелю льётся вода тканью горных рек

Ласки касались мотыльками оголённых плеч

Мы продолжаем жечь минуты полуночных встреч

Мы живём во сне - это почерк Линча

Похоть сияет, как Луна, также безгранична

Архитектура наших чувств вечна, как античность

Очарование - тайная притча

Магия бесплатна, не имеет цен

Успей попасть под её прицел

В бокалы льются желания и очертания

Этой вечной бессонницы замыкают цепь

Мы взлетаем вновь

Поймать ту ночь

Слёзами вдвоём

Идём сквозь дождь

Блики городов

Район - квартал

Таять за чертой

Сквозь сон, как явь

Я торгую впечатлениями

А не своим телом

Я продаю иллюзию, я предлагаю

Сладкий сон для этих ребят

Но моя шкатулка всегда закрыта

Лёгкий дождь - звонит телефон

Из трубки непорочный голос струится вином

Мою кожу обжигает пение ветров

На бульваре блеск изяществ, блеск грехов

Погрузись во мрак

Словно в бархат будуара

Мы зачарованные странники

ночных привалов

Эпсилон желаний - Никаких сомнений

Дни без твоих ласк обезображивают время

Я коснусь её кожи веткой сакуры

Ты не против, твои руки крепко связаны

Мы в Квиндеким и наши поступки пагубны

Гаснет свет и я поджигаю факелы

Тепло накроет изнутри твоё хрупкое тело

Как школьницу в чулках

Цвета синего метилена

тонкие черты прикрывает только пена

Мы парим внутри свободы словно пули в небо

Мы взлетаем вновь

Поймать ту ночь

Слёзами вдвоём

Идём сквозь дождь

Блики городов

Район - квартал

Таять за чертой

Сквозь сон, как явь

Мы взлетаем вновь

Поймать ту ночь

Слёзами вдвоём

Идём сквозь дождь

Блики городов

Бульвар - квартал

Таять за чертой

Сквозь сон, как явь

Это были не просто новые художники

Это были новые торговцы искусством

Новые коллекционеры

Всё новое

Doe de deur niet open

Doe de deur niet open

Ik loop langs de kamers waar de betovering brandt

Waar de vuren van verdriet uitbranden

Heldere flitsen van kussen smelten de haarvaten

En tussen de berijpte spiegels de uitzichten van poema's

Op de rondingen van het lichaam - schuim, illusoire merch

Water stroomt over de tegel als een weefsel van bergrivieren

Wezels raakten blote schouders met motten

We blijven notulen van middernachtelijke vergaderingen branden

We leven in een droom - dit is het handschrift van Lynch

Lust schijnt alsof de maan ook grenzeloos is

De architectuur van onze gevoelens is eeuwig, zoals de oudheid

Charme - een geheime gelijkenis

Magie is gratis, heeft geen prijs

Schiet op om onder haar zicht te komen

Verlangens en contouren gieten in glazen

Deze eeuwige slapeloosheid sluit de keten

We vertrekken weer

Vang die nacht

samen tranen

We lopen door de regen

schittering van steden

Wijk - wijk

Smelt voorbij de lijn

Door een droom, zoals de werkelijkheid

Ik wissel impressies uit

Niet met je lichaam

Ik verkoop een illusie, ik bied aan

Zoete dromen voor deze jongens

Maar mijn kist is altijd gesloten

Lichte regen - telefoon gaat

Uit de pijp vloeit een smetteloze stem als wijn

Mijn huid brandt het zingen van de wind

Op de boulevard, de schittering van genaden, de schittering van zonden

Duik in de duisternis

Als het fluweel van het boudoir

Wij zijn betoverde zwervers

nacht stopt

Epsilon of Desires - Ongetwijfeld

Dagen zonder je liefkozingen ontsieren de tijd

Ik zal haar huid aanraken met een kersenbloesemtak

Je vindt het niet erg, je handen zijn stevig vastgebonden

We zijn in Quindekim en onze daden zijn schadelijk

De lichten gaan uit en ik steek de fakkels aan

Warmte zal je kwetsbare lichaam van binnenuit bedekken

Als een schoolmeisje in kousen

Methyleenblauwe kleuren

subtiele kenmerken worden alleen bedekt door schuim

We zweven in vrijheid als kogels in de lucht

We vertrekken weer

Vang die nacht

samen tranen

We lopen door de regen

schittering van steden

Wijk - wijk

Smelt voorbij de lijn

Door een droom, zoals de werkelijkheid

We vertrekken weer

Vang die nacht

samen tranen

We lopen door de regen

schittering van steden

Boulevard - wijk

Smelt voorbij de lijn

Door een droom, zoals de werkelijkheid

Het waren niet alleen nieuwe artiesten

Dit waren de nieuwe kunsthandelaren

Nieuwe Verzamelaars

Alles nieuw