Waterlogged - Broken Hope

In the deep underwater I am sinking

Water, H2O, soaking my pores

Lungs filling with fluid, impairing

Struggling beneath the surface for oxygen

I cannot, for my life swim to save myself

Plunging beyond the surface into an aqueous tomb

Submerged I spiral down to the darkest fathom

Screams are merely bubbles from my lips

Skin and organs swell from saturation

Bursting vessels in my body

Saturated, disfigured and swollen

Caught by the current there is no escaping

Lodged under a log entangled in seaweed

Sand encrusts every orifice

Covered with silt in an unmarked watery grave

Settling upon the bottom I lay upon the sand

Fish gnaw away at my lips

Crustaceans dine upon my swollen flesh

Within this underwater world

Surrounding me, smothering thee

I suffocate, ocean my fate

Beneath each wave, I’ve found my grave

A sodden corpse, waterlogged

In de diepe onderwaterwereld ben ik aan het zinken

Water, H2O, mijn poriën weken

Longen vullen met vloeistof, verslechterend

Worstelen onder het oppervlak voor zuurstof

Ik kan niet, voor mijn leven zwemmen om mezelf te redden

Over het oppervlak storten in een waterige tombe

Ondergedompeld spiraal ik naar beneden tot in het donkerste peil

Schreeuwen zijn slechts bubbels van mijn lippen

Huid en organen zwellen op door verzadiging

Barstende vaten in mijn lichaam

Verzadigd, misvormd en gezwollen

Gevangen door de stroom is er geen ontsnappen aan

Geplaatst onder een boomstam verstrikt in zeewier

Zand bedekt elke opening

Bedekt met slib in een ongemarkeerd watergraf

Neerzettend op de bodem lag ik op het zand

Vissen knagen aan mijn lippen

Schaaldieren eten op mijn gezwollen vlees

Binnen deze onderwaterwereld

Om me heen, jou verstikkend

Ik stik, oceaan mijn lot

Onder elke golf heb ik mijn graf gevonden

Een doorweekt lijk, drassig