Chewed To Stubs - Broken Hope

Contined to a lightless cell, locked in solitaire

Denied food and water, a cruel form of punishment

Expecting me to die, I am never to be fed

In thirty days the jailers surprised when I’m not dead

I feed upon myself, my body is my repast

In gluttony I carouse in my corporeal cuisine

Taking in nourishment, literally from head to toe

Aside from the hair and pain the mainn course is great

Appendages devoured and chewed to stubs

The trunk of my gnawed body projecting nubs

My own flesh and pith taste delectable

As my hunger is satisfied by consuming myself

As the days roll on I ration on fodder

Nibbling slowly upon my shoulders and arms

I have to force myself to self-cannibalize

On my meaty parts I gormandize

Swallowing lumps of my personal provisions

Life prolonged by gorging on my bodily grub

What is to be the bill-of-fair tonight?

Will it be my left leg or my right?

When the captors finally open my sealed cage

An astonishing, appalling sight they find

Their prisoner disarticulated and terrible gnashed

Belly bloated with dissevered bites eaten of my mass

My nipples bitten off and ground between my teeth

Now I prepare to dine upon my bloody, severed tongue

Unable to eat belching erupts from my bloody chops

Voortgezet tot een lichtloze cel, opgesloten in solitaire

Geweigerd voedsel en water, een wrede vorm van straf

Verwachtend dat ik dood ga, zal ik nooit gevoed worden

Over dertig dagen verrasten de cipiers als ik niet dood ben

Ik voed mezelf, mijn lichaam is mijn maaltijd

In vraatzucht draai ik in mijn lichamelijke keuken

Voeding tot je nemen, letterlijk van top tot teen

Afgezien van het haar en de pijn is het hoofdgerecht geweldig

Aanhangsels verslonden en gekauwd tot stompjes

De romp van mijn afgeknaagde lichaam uitstekende noppen

Mijn eigen vlees en merg smaken verrukkelijk

Omdat mijn honger wordt gestild door mezelf te consumeren

Naarmate de dagen vorderen, rantsoen ik op voer

Langzaam aan mijn schouders en armen knabbelend

Ik moet mezelf dwingen mezelf te kannibaliseren

Op mijn vlezige delen gormandize ik

Brokken van mijn persoonlijke proviand inslikken

Het leven wordt verlengd door mijn lichaam te eten

Wat wordt vanavond de bill-of-fair?

Wordt het mijn linkerbeen of mijn rechter?

Wanneer de ontvoerders eindelijk mijn verzegelde kooi openen

Een verbazingwekkend, afschuwelijk gezicht dat ze vinden

Hun gevangene ontsteld en verschrikkelijk knarsetandend

Buik opgeblazen met ontwrichte happen gegeten van mijn massa

Mijn tepels afgebeten en tussen mijn tanden geslepen

Nu bereid ik me voor om te dineren op mijn bloedige, afgehakte tong

Niet in staat om boeren te eten barst los van mijn bloederige karbonades