Bounce - Brasstronaut

A steady hand can hardly stand

To waiver from its course, so slightly

I do believe in symmetry, but it’s hard to see

When we’re living so awkwardly

Our love grew slow like coral reefs

Beneath the mellow waves of a warming ocean

And left behind the static lines of home

To design a new horizon

If I’m impolite, it’s not a trend

But just a way to bend these new anxieties

The privilege of compromise

Has risen to the cause of possibility

An iceberg slowly melting in the gulf-stream

Sends a letter to its lover

I’ll soon return a hurricane

And blow away your doubtful reservations

Wayoway I’m a little bit slow

When the mind falls out

Theres nothing left but the echo

Een vaste hand kan nauwelijks staan

Om af te wijken van de koers, dus een beetje

Ik geloof wel in symmetrie, maar het is moeilijk te zien

Als we zo onhandig leven

Onze liefde groeide langzaam als koraalriffen

Onder de zachte golven van een opwarmende oceaan

En achtergelaten achter de statische lijnen van thuis

Een nieuwe horizon ontwerpen

Als ik onbeleefd ben, is het geen trend

Maar gewoon een manier om deze nieuwe angsten te buigen

Het voorrecht van een compromis

Is gestegen tot de oorzaak van de mogelijkheid

Een ijsberg die langzaam smelt in de golfstroom

Stuurt een brief naar zijn geliefde

Ik zal binnenkort een orkaan teruggeven

En blaas je twijfelachtige reserveringen weg

Wayoway, ik ben een beetje traag

Wanneer de geest uitvalt

Er is niets meer dan de echo