Unspoken Request - Boy Sets Fire

Failed coercion

Leads to intrusion

And the blood forever runs

In her hair

Into her hands

Between her legs

Where his mind lies

Power drives him on

To murder innocence

On the rack of his devices

Vices and designs

She will never scrub the stains

From her arms from her neck

From her legs

The dirt will remain

As a reminder of his hateful face

Reach in

Rip apart the inner fibres of her soul

Boy, you’ll never know how it feels

To fear the shame

Feel free to walk down

Any dark street without fear

Without shame no one is

Gonna touch you

And you don’t need protection

She shouldn’t need protection

And you can sit there

With that stupid smile on your face

And try to convince me that you care

Defined by your power, defined by her body

The innocence she feels everybody else contains

It’s lost, it’s gone

But I guess it doesn’t matter anyway

Reach in, rip apart the inner fibres of her soul

And you can sit there

With that stupid smile on your face

And try to convince me that you care

Defined by your power

Defined, redefined

Fucked, tortured and discarded

Fucked, tortured and discarded

Fucked, tortured and discarded

And if he ever cares

Maybe he will feel ashamed

For everything he’s stolen

For all the trust she gave

Possessed and broken, she cries

But it’s not our problem

Pull down your goddamn blinds

He will never think he’s wrong

She will never feel quite right

He will never think he’s wrong

She will never feel quite right

You will never think he’s wrong

You will never think he’s wrong

You will never think you’re wrong

She will never feel quite right

mislukte dwang

Leidt tot inbraak

En het bloed stroomt voor altijd

In haar haar

In haar handen

Tussen haar benen

Waar zijn geest ligt

Kracht drijft hem voort

Om onschuld te vermoorden

Op het rek van zijn apparaten

Ondeugden en ontwerpen

Ze zal de vlekken nooit schrobben

Van haar armen van haar nek

Van haar benen

Het vuil zal blijven

Als een herinnering aan zijn hatelijke gezicht

reiken in

Scheur de innerlijke vezels van haar ziel uit elkaar

Tjonge, je weet nooit hoe het voelt

Om de schaamte te vrezen

Loop gerust naar beneden

Elke donkere straat zonder angst

Zonder schaamte is niemand

Ik ga je aanraken

En je hebt geen bescherming nodig

Ze zou geen bescherming nodig hebben

En je mag daar zitten

Met die stomme glimlach op je gezicht

En probeer me ervan te overtuigen dat het je iets kan schelen

Gedefinieerd door jouw kracht, bepaald door haar lichaam

De onschuld die ze voelt dat iedereen bevat

Het is verloren, het is weg

Maar ik denk dat het toch niet uitmaakt

Reik naar binnen, scheur de innerlijke vezels van haar ziel uit elkaar

En je mag daar zitten

Met die stomme glimlach op je gezicht

En probeer me ervan te overtuigen dat het je iets kan schelen

Gedefinieerd door uw kracht

Gedefinieerd, opnieuw gedefinieerd

Geneukt, gemarteld en weggegooid

Geneukt, gemarteld en weggegooid

Geneukt, gemarteld en weggegooid

En als het hem ooit iets kan schelen

Misschien zal hij zich schamen

Voor alles wat hij heeft gestolen

Voor al het vertrouwen dat ze gaf

Bezeten en gebroken, huilt ze

Maar het is niet ons probleem

Trek je verdomde jaloezieën naar beneden

Hij zal nooit denken dat hij ongelijk heeft

Ze zal zich nooit helemaal goed voelen

Hij zal nooit denken dat hij ongelijk heeft

Ze zal zich nooit helemaal goed voelen

Je zult nooit denken dat hij ongelijk heeft

Je zult nooit denken dat hij ongelijk heeft

Je zult nooit denken dat je ongelijk hebt

Ze zal zich nooit helemaal goed voelen