Omens - Boris The Blade

Ravenous, these eyes still burn

Spitting at the stars

We were doomed from the fucking start

Every second I’m alive is torture (Save me, banish me)

Every day my heart beats colder (Save me, banish me)

Is this all that is left?

There’s nothing fucking left

Exiled — isolated to the point of no return

I’m so sick of this shit, there’s only so much I can take

What the fuck?

Down me in my own blood

So as the seasons change and the hypocrites remain while I’m still falling

I cast my judgement down

Now who’s on the ground and I’m still fucking walking

So shut your filthy mouth and listen to me now ‘cause I’m still fucking talking

This is my fucking town

613 — dead and rotting

My eyes burn

Swallowed by shadows, enemy of the sun

Defiled in darkness, I and the night are one

Verhongerd, deze ogen branden nog steeds

Naar de sterren spugen

We waren vanaf het begin gedoemd te mislukken

Elke seconde dat ik leef is een marteling (Red me, verban me)

Elke dag klopt mijn hart kouder (Red me, verban me)

Is dit alles wat er nog over is?

Er is niets meer over

Verbannen — geïsoleerd tot het punt waarop geen terugkeer mogelijk is

Ik ben deze shit zo zat, er is maar zoveel dat ik aankan

Wat de fuck?

Neer me in mijn eigen bloed

Dus terwijl de seizoenen veranderen en de hypocrieten blijven terwijl ik nog steeds aan het vallen ben

Ik werp mijn oordeel neer

Wie is er nu op de grond en ik loop nog steeds verdomme?

Dus houd je vuile mond dicht en luister nu naar me, want ik praat nog steeds

Dit is mijn verdomde stad

613 — dood en rottend

Mijn ogen branden

Opgeslokt door schaduwen, vijand van de zon

Bezoedeld in de duisternis, zijn ik en de nacht één