Steppes - Bölzer

I Haunt The White Plains Of Hell

And They Speak Not Of Truce

What Becomes Of The World

When My Death Is The Truth?

Justifying Your Orders

As If Life Was A Lie

To Be Blessed With Defeat

Medals For Which One Would Die

Well I Must Accept

What Have I Left, Of Hope Bereft?

The Pain

Of My Frozen Soul So Far From Home

Fuck It’s Cold

This War Of Wills Brought Nought But Ills

Forgotten

On The Steppes Of War, Forevermore

Oh How I Desire To Hold You

My Hands Know But Steel

And As Blood Turns To Rust

Means This Nightmare Is Real

I’d Been Clasping Your Picture

When Darkness It Came

Erasing Your Face,

From My Mind Fled Your Name

Here I Lie Again

Broken By Cold Hard Hand Of Fate

My Warm Fluid Innocence Invades The Ice

With Unavailing Fervour

Is My Spirit By Flesh Betrayed

And In The Wake Of Ruin

Beckoned The Temple To Abscond

But What Calibre Of Man Besieged

Would Submit To Such Ungodly Defeat?

Nay, Lest The Skies In Hunger Descend

Bow Shall I Not!

Raging Against The Great Beast

Rend The World In Twain

Divine Total Peace

Screaming Ghosts Of My Past

Bless Your Shattered Face

With The Tears I Shed

Anointing The Blades Of Revenge

With The Life I Piss

In The Face Of Death

Ik Haunt The White Plains Of Hell

En ze spreken niet over wapenstilstand

Wat wordt er van de wereld

Wanneer is mijn dood de waarheid?

Uw bestellingen rechtvaardigen

Alsof het leven een leugen was

Gezegend worden met een nederlaag

Medailles waarvoor men zou sterven

Nou, ik moet accepteren

Wat heb ik over, van hoop beroofd?

De pijn

Van Mijn Bevroren Ziel Zo Ver Van Huis

Fuck It's Cold

Deze oorlog van testamenten bracht niets dan kwalen

vergeten

Op de steppen van oorlog, voor altijd

Oh, wat wil ik je graag vasthouden

Mijn handen weten maar staal

En als bloed verandert in roest

Betekent dat deze nachtmerrie echt is

Ik had je foto vastgeklemd

Toen de duisternis kwam

Je gezicht wissen,

Uit mijn gedachten vluchtte je naam

Hier lig ik weer

Gebroken door koude harde hand van het lot

Mijn warme vloeibare onschuld dringt het ijs binnen

Met tevergeefs ijver

Is mijn geest door vlees verraden?

En in het kielzog van de ruïne

Wenkte de tempel om te onderduiken

Maar welk kaliber van de mens belegerde?

Zou zich onderwerpen aan zo'n goddeloze nederlaag?

Nee, opdat de lucht niet in honger daalt

Boog zal ik niet!

Razend tegen het grote beest

Ren de wereld in tweeën

Goddelijke totale vrede

Schreeuwende geesten uit mijn verleden

Zegen je verbrijzelde gezicht

Met de tranen die ik vergiet

Zalving van de messen van wraak

Met het leven dat ik pis

In het aangezicht van de dood