Una ragazza come te - Bolero

Una ragazza come te che fa rispondimi se vuoi

in questa discoteca che

peggiore non ne troverai

io sono qui per caso sai

mi chiamo Mimmo e invece tu Patrizia è un nome bello si Sei nobile e si vede dai

Non ridere e non far così

C'è che di te ne vedo mai

Vstite così a modo sai

Ragazze non ne fanno più

Giuro mi hai colpito giuro giuro mi hai scioccato si Ma dimmi tu ci credi a un grande amore mitico

A quello stato folle dove non sei critico

E ti va bene tutto ciò che è bello ciò che è brutto

Camminare in riva al mare ho dieci multe da pagare

No…

Adesso siamo amici e Se hai voglia dimmi che ne fai

Di te e della tua anima

Del tempo e i sogni se ne hai

Con classe mi rispondi vuoi

Usciamo fuori via di qui

Via da questo posto via nel nero pesto via

Il buio della notte che c’inghiotte è magico

Il freddo lo bruciamo col contatto fisico

E il primo bar che apre ci da luce e poi ci scopre

Con la fame dei bambini ordinare i cappuccini

No…

È tutta una questione che riguarda l’anima

È il fuoco che si è acceso e in un istante domina

L’avresti mai pensato che in quel posto declassato

Tra il casino e gli scoppiati lì avrei conosciuto il mito

No…

Een meisje zoals jij die me antwoord geeft als je wilt

in deze nachtclub dat

slechter zul je niet vinden

Ik ben hier bij toeval weet je

mijn naam is Mimmo en in plaats daarvan is Patrizia een mooie naam ja, je bent nobel en dat is te zien

Lach niet en doe dat niet

Er is die van jou die ik nooit zie

Verkleed je zo weet je

Meisjes doen het niet meer

Ik zweer dat je me slaat, ik zweer je, je schokte me ja, maar vertel me, geloof je in een grote mythische liefde

Naar die krankzinnige toestand waarin je niet kritisch bent

En jij vindt alles goed wat mooi is wat lelijk is

Lopend langs de zee moet ik tien boetes betalen

Nee…

Nu zijn we vrienden en als je me wilt vertellen wat je ermee doet

Van jou en je ziel

Tijd en dromen als je die hebt

Met klasse antwoord je me wat je wilt

Laten we gaan

Weg van deze plek weg in de zwarte pesto weg

De duisternis van de nacht die ons overspoelt is magisch

We verbranden de kou met fysiek contact

En de eerste balk die opengaat, geeft ons licht en ontdekt ons dan

Bestel met de honger van de kinderen de cappuccino's

Nee…

Het is allemaal een zaak van de ziel

Het is het vuur dat is ontstoken en in een oogwenk domineert

Dat had je op die gedegradeerde plek nooit gedacht

Tussen de puinhoop en de uitbraken daar zou ik de mythe hebben gekend

Nee…