Petty Problems - Bodyjar

What’s the worst thing you can think of?

The keys that you forgot?

When your phone is out of charge now

Does your world come to a stop?

With senses gone astray

Life’s a crisis now

I don’t see, how this first world mess can be

Cry complain life is never the same

We dwell upon what we don’t have, in vain

The worst side of you takes over

The world has lost its patience

Were so bent out of shape

And we take this for granted, where we sleep

Tonight is safe

But everything’s all right

I know you will survive

They say, maybe it’s catching up with you

Cry complain life is never the same

We dwell upon what we don’t have, in vain

The worst side of you takes over

What we got, so quick to forget

The slightest problem gets you so upset

Blue suburban skies we’re under

Do you know what your saying every time

Your feeling low?

But your so used to complaining

Every time your ready to go

Cry complain life is never the same

We dwell upon what we don’t have, in vain

The worst side of you takes over

What we got, so quick to forget

The slightest problem gets you so upset

Blue suburban skies we’re under

Now your alright I can hear you breathing

Must be alright I can hear you breathing

You’re still breathing

Wat is het ergste dat je kunt bedenken?

De sleutels die je vergeten bent?

Als je telefoon nu leeg is

Staat jouw wereld tot stilstand?

Met verdwaalde zintuigen

Het leven is nu een crisis

Ik zie niet hoe deze puinhoop in de eerste wereld kan zijn

Huil klagen dat het leven nooit hetzelfde is

We blijven tevergeefs stilstaan ​​bij wat we niet hebben

De slechtste kant van jou neemt het over

De wereld heeft zijn geduld verloren

Waren zo uit vorm gebogen

En we nemen dit als vanzelfsprekend aan, waar we slapen

Vanavond is veilig

Maar alles is in orde

Ik weet dat je het zult overleven

Ze zeggen: misschien haalt het je in?

Huil klagen dat het leven nooit hetzelfde is

We blijven tevergeefs stilstaan ​​bij wat we niet hebben

De slechtste kant van jou neemt het over

Wat we hebben, zo snel te vergeten

Van het minste probleem word je zo boos

Blauwe buitenlucht waar we onder zitten

Weet je wat je elke keer zegt?

Voel je je laag?

Maar je bent zo gewend om te klagen

Elke keer dat je klaar bent om te gaan

Huil klagen dat het leven nooit hetzelfde is

We blijven tevergeefs stilstaan ​​bij wat we niet hebben

De slechtste kant van jou neemt het over

Wat we hebben, zo snel te vergeten

Van het minste probleem word je zo boos

Blauwe buitenlucht waar we onder zitten

Nu ben je in orde. Ik hoor je ademen

Moet goed zijn, ik hoor je ademen

Je ademt nog