Nichijyou - Bo Ningen

Now, I feel like I might went too far into my head

To somewhere I have never been before

Now, jumping to somewhere unknown

It’s like jumping off the train

Like the one in my head all the time

I’m going through the entrance gate and

Stairways to the platform of my life

I feel like I just got the stage of my life

At the very moment, the sliding door of the train of life tells the truth,

I was still standing at the platform

The thing like this or that

The thing like these or those

It’s all in my mundane life

Oh, don’t think you can’t be help as you think you don’t know what the hell is

going on

Maybe you won’t feel anything if you grab it

Maybe because you don’t know what is going on.

Something you don’t understand

the thing of you do not really understand

You know you can actually make it to that slightly bending feeling

The bending feeling of the train rails

I saw it from my platform

Where I am standing on once again now

I was taken by the train called life

Nu heb ik het gevoel dat ik misschien te ver in mijn hoofd ben gegaan

Naar ergens waar ik nog nooit ben geweest

Nu, naar een onbekende springen

Het is alsof je uit de trein springt

Zoals de hele tijd in mijn hoofd

Ik ga door de toegangspoort en

Trappen naar het platform van mijn leven

Ik heb het gevoel dat ik net het stadium van mijn leven heb bereikt

Op dit moment vertelt de schuifdeur van de trein van het leven de waarheid,

Ik stond nog steeds op het perron

Het ding als dit of dat

Het ding als deze of die

Het is allemaal in mijn alledaagse leven

Oh, denk niet dat je niet geholpen kunt worden, want je denkt dat je niet weet wat het is

aan de hand

Misschien voel je niets als je het pakt

Misschien omdat je niet weet wat er aan de hand is.

Iets wat je niet begrijpt

jij begrijpt het niet echt

Je weet dat je dat licht buigende gevoel echt kunt halen

Het buiggevoel van de treinrails

Ik zag het vanaf mijn platform

Waar ik nu weer op sta

Ik werd meegenomen door de trein genaamd leven