How We're Made - Bo Bruce

It’s cold in here, I take a breath

Pull the air into my chest again… again

Eyes are closed, I’m wondering

Am I wide awake or fast asleep… asleep

The red alarm clock radio comes to life in monotone to say… to me

This is just reality, I get up cause the world won’t wait for me… for me

I had to let you go

But I miss you

I couldn’t keep you here

I just miss you

Footsteps on these cobbled streets

In rainless nights it’s wet under my feet… two feet

The sirens in the distance scream

Goes to save somebody from something… something

I had to let you go

But I miss you

I couldn’t keep you here

I just miss you

I know it’s how we’re made

But I miss you

A day is still a day

I just miss you

My stare goes on for miles

I miss you

For miles and miles and miles

I just miss you

Het is hier koud, ik haal diep adem

Trek de lucht weer in mijn borst... nog een keer

Ogen zijn gesloten, ik vraag me af

Ben ik klaarwakker of slaap ik diep... in slaap?

De rode wekkerradio komt monotoon tot leven om te zeggen... tegen mij

Dit is gewoon de realiteit, ik sta op omdat de wereld niet op me wacht... op mij

Ik moest je laten gaan

Maar ik mis jullie

Ik kon je hier niet houden

Ik mis je gewoon

Voetstappen op deze geplaveide straten

In regenloze nachten is het nat onder mijn voeten... twee voeten

De sirenes in de verte schreeuwen

Gaat iemand redden van iets... iets

Ik moest je laten gaan

Maar ik mis jullie

Ik kon je hier niet houden

Ik mis je gewoon

Ik weet dat we zo zijn gemaakt

Maar ik mis jullie

Een dag is nog steeds een dag

Ik mis je gewoon

Mijn blik gaat kilometers lang door

Ik mis jou

Voor mijlen en mijlen en mijlen

Ik mis je gewoon