Greatest Thoughts - Blue Roses

This is the fortress that time built

It’s cold and uninviting, well

You stopped by and last night beneath the trailing ivy

These are the shoes that I had wore when there it was on

On that day last winter

You left me frozen and forlorn

I swore I’d never known you better

But oh, you did not know me at all

Til you had seen me fight with the dead of the night

Still you hold me closer to your chest

And you are the one that I like best

I always thought if someone had love for me at all

They would give up the things that I detest

I know you’d never change a thing, not for anyone or anything

But when you cannot spare an hour

Won’t you spare a thought for a dying flower?

And oh, who really knows you at all if you cannot

Talk of your greatest thoughts?

Still you pull me closer to your chest

And you are the one that I love best

So go to the fields and you wait for me

I’ll show you the oath that I used to tread

To tread

High on the hill where the rain came down

Hunching its toes in the cold hard ground

Oh I stood in your shadow

I was jumping and starting at every sound

Dit is het fort dat in die tijd is gebouwd

Het is koud en onuitnodigend, nou ja

Je kwam langs en gisteravond onder de hangende klimop

Dit zijn de schoenen die ik droeg toen hij daar aan was

Op die dag afgelopen winter

Je liet me bevroren en verlaten achter

Ik heb gezworen dat ik je nooit beter had gekend

Maar oh, je kende me helemaal niet

Tot je me had zien vechten met het holst van de nacht

Toch houd je me dichter bij je borst

En jij bent degene die ik het leukst vind

Ik dacht altijd of iemand überhaupt van me hield

Ze zouden de dingen opgeven die ik verafschuw

Ik weet dat je nooit iets zou veranderen, voor niets of niemand

Maar wanneer u geen uur kunt missen

Zou je niet willen nadenken over een stervende bloem?

En oh, wie kent je überhaupt als je dat niet kunt

Over je grootste gedachten gesproken?

Toch trek je me dichter naar je borst

En jij bent degene van wie ik het meest hou

Dus ga naar de velden en wacht op mij

Ik zal je de eed laten zien die ik altijd heb afgelegd

Treden

Hoog op de heuvel waar de regen neerdaalde

Zijn tenen gebogen in de koude, harde grond

Oh ik stond in je schaduw

Ik stond te springen en te schrikken bij elk geluid