Epitaph - Blue Mountain

In the winter of 1935

In the town of Tupelo

The thin walls of a shotgun shack

Was my shelter from the cold

Twin boys were born on a winter’s day

One laid still as coal

So they laid them down in the cold ground

To sleep beneath the snow

They walk the dirt road hand in hand

To school in back again

Is the only child she’ll ever have

He’s his only friend

And as the darkness falls and the night birds call

They turn on the radio

To sing along till the crack of dawn

Across the tracks of Tupelo

They rode the sky like lightning

The breeze in the holler wailed

They sang a song that was pure and strong

That gave like rock & roll

His life became a lesson his legend became to grow

The angels sang on the day he came

To get born in Tupelo

Hmmmmm

In de winter van 1935

In de stad Tupelo

De dunne muren van een jachtgeweerhut

Was mijn beschutting tegen de kou

Tweelingjongens werden geboren op een winterdag

Een stilgelegd als steenkool

Dus ze legden ze in de koude grond

Onder de sneeuw slapen

Ze lopen hand in hand over de onverharde weg

Terug naar school

Is het enige kind dat ze ooit zal krijgen?

Hij is zijn enige vriend

En als de duisternis valt en de nachtvogels roepen

Ze zetten de radio aan

Om mee te zingen tot het krieken van de dag

Over de sporen van Tupelo

Ze reden door de lucht als de bliksem

De bries in de roep jammerde

Ze zongen een lied dat puur en sterk was

Dat gaf als rock & roll

Zijn leven werd een les om zijn legende te laten groeien

De engelen zongen op de dag dat hij kwam

Geboren worden in Tupelo

Hmmmmm