Witch of Trouble - Blue Foundation

It’s like Cream but not the Wu so you don’t know what to do

She’s like a witch of trouble in electric blue

And if you don’t watch out she’ll get to you

Piercing through emotional armor like when you do voodoo

She sits on her throne of lost souls

My thoughts roam the coast of insanity in schoals

I brag and boast but I will never ever get to her, no hope

Deep in my mind’s the cure for the illness waiting in the shadows

I used to be afraid, living on a razor blade

Came toe to toe with nemesis it left my mind unscathed

All I wanted was to bathe in the rays of eternity

All of the sudden wasn’t one thing bothering me

That was when she materialized line after line

The past became the high time

I remember pushing forward breaking out of confines

But I never knew the truth in her sighs

After her theft one is left with piles of ash

She got me good, my life was in tatters and rags

Too many intentions to mention thrashed

Suffocated in those plastic bags at last yeahh

Meanwhile fools run high and low she smiles cruelly hosts

Imaginary shows the voice of solitude bellows

She’s not my type why I want her every night no one knows

I unfocus loose sight of the material forget the spiritual

My mind is in a black hole no way out some would say I chose

Consciously obviously not

I didn’t deliberately get caught in her plots and what not

Reefr Kid and Kuri closin' up

Het is net Cream, maar niet de Wu, dus je weet niet wat je moet doen

Ze is als een heks van problemen in elektrisch blauw

En als je niet oppast, komt ze je tegemoet

Door je emotionele pantser heen prikken, zoals wanneer je voodoo doet

Ze zit op haar troon van verloren zielen

Mijn gedachten dwalen langs de kust van waanzin in scholen

Ik schep op en schep op, maar ik zal haar nooit bereiken, geen hoop

Diep in mijn gedachten wacht de remedie voor de ziekte in de schaduw

Ik was bang om op een scheermesje te leven

Kwam teen tot teen met aartsvijand, het liet mijn geest ongedeerd

Ik wilde alleen maar baden in de stralen van de eeuwigheid

Plots zat me niet één ding dwars

Dat was toen ze regel na regel materialiseerde

Het verleden werd de hoogste tijd

Ik herinner me dat ik naar voren duwde om uit de grenzen te komen

Maar ik kende nooit de waarheid in haar zuchten

Na haar diefstal blijft er een achter met stapels as

Ze kreeg me goed, mijn leven was aan flarden en vodden

Te veel intenties om op te noemen: afgeranseld

Eindelijk verstikt in die plastic zakken yeahh

Ondertussen rennen dwazen hoog en laag, ze lacht wreed gastheren

Imaginary laat de stem van eenzaamheid loeien

Ze is niet mijn type waarom ik haar elke avond wil, niemand weet het

Ik onfocus het uit het oog verliezen van het materiële vergeet het spirituele

Mijn geest zit in een zwart gat, geen uitweg, sommigen zouden zeggen dat ik ervoor gekozen heb

Bewust duidelijk niet

Ik ben niet opzettelijk verstrikt geraakt in haar complotten en wat niet?

Reefr Kid en Kuri sluiten af