Foresworn - Bloodtruth

Be not

frightened by the shadow of the sun

But admire its own immensity

You had

To face We’re not the ones

We are nothing but dust

In the constant searching of explanation of nature’s acts

You went down on your knees due to the words of your book

After few words the bells stars playing the notes of requiem of reason

Destroy the biggest certainty of mankind

You left fear occupy the heart of ignorant minds

They let you talk but their decision’s already taken

You foreswore to stay alive to find something more throughout the skies

Per aspera

Ad astra

Per aspera

Ad veritas

The bleeding wound in the chest of humankind

Has spilled another droplet of knowledge

Not lost but conserved for other ages when fear will become nothing but a memory

Be not

frightened by the shadow of the sun

But admire its own immensity

You had

To face We’re not the ones

We are nothing but dust

The bleeding wound in the chest of humankind

Has spilled another droplet of knowledge

Not lost but conserved for other ages when fear will become nothing but a memory

Wees niet

bang voor de schaduw van de zon

Maar bewonder zijn eigen onmetelijkheid

U had

Om het hoofd te bieden Wij zijn niet degenen

We zijn niets anders dan stof

In het constant zoeken naar verklaringen voor de daden van de natuur

Je ging op je knieën vanwege de woorden van je boek

Na een paar woorden spelen de bellen de tonen van het requiem van de rede

Vernietig de grootste zekerheid van de mensheid

Je liet angst het hart van onwetende geesten bezetten

Ze laten je praten, maar hun beslissing is al genomen

Je hebt gezworen in leven te blijven om iets meer te vinden in de lucht

Per aspera

Advertentie-astra

Per aspera

Advertentieveritas

De bloedende wond in de borst van de mensheid

Heeft weer een druppel kennis gemorst

Niet verloren maar bewaard voor andere tijden waarin angst niets anders zal worden dan een herinnering

Wees niet

bang voor de schaduw van de zon

Maar bewonder zijn eigen onmetelijkheid

U had

Om het hoofd te bieden Wij zijn niet degenen

We zijn niets anders dan stof

De bloedende wond in de borst van de mensheid

Heeft weer een druppel kennis gemorst

Niet verloren maar bewaard voor andere tijden waarin angst niets anders zal worden dan een herinnering