Rijden Door De Nacht - Bløf

We rijden door de nacht

Het licht schijnt voor ons uit

Het ronken van de motor is

Meer stilte dan geluid

Ik voel alleen de adem van

De vrienden om me heen

Die warm langs mijn gezicht strijkt

En ik zie ze één voor één

Iemand neuriet, iemand rookt

Iemand slaapt en wordt weer wakker

En zegt iets tegen mij

Ik schrik op uit mijn gedachten:

Dat niets zo mooi en eenzaam is

Als rijden door de nacht

Dat eindeloos en vredig is

Terwijl je op me wacht

Nu gevoelens en gedachten één zijn

(Eén gevoel, één gedachte)

Zijn we nietig en reusachtig

Even groot als even klein

Dat ik honger heb en moe ben

En dat dat nooit meer overgaat

En dat het ook niet erg is

Dat maakt het juist de moeite waard

Iemand neuriet, iemand rookt

Iemand slaapt en wordt weer wakker

En zegt iets tegen mij

Ik schrik op uit mijn gedachten:

Dat niets zo mooi en eenzaam is

Als rijden door de nacht

Dat eindeloos en vredig is

Terwijl je op me wacht

Dat niets zo mooi en eenzaam is

Als rijden door de nacht

Dat eindeloos en vredig is

Terwijl je op me wacht