Antichrist Order of Holy Death - Black Witchery

Αlpha-Ωmega— I am the Creator

Deemer of all that shall be

Hypothesis— human destruction: imminent

Transpiring accordingly

Αlpha-Ωmega— the Giver and Taker

The paradox of life and death

The world is my oyster— my powers, I bolster

I’ll gamble 'til nothing is left

The human invention— created dissension

Disrupter of poor mother earth

For my sick entertainment, I’ll ring that ole rag

Squeezing her for what she’s worth

Lo and why they worship me…

Their beloved absentee

Not even as their god, can the answer, I find

Not just hands… but a will

Not just hearts… but could feel

With such weight, it’s no wonder they’ve killed

Driven mad by the power I’ve instilled

With the hands to create

They could only unmake

With the potential to love

Man’s emotion— soured by hate

Αlpha-Ωmega, the Broken and Breaker

I am the one, of law, bereft

How petty, their prayer

An annoyance— their voices

My goblet spills forth as I laugh

The human invention— evaded abortion

But’s damned himself before his birth

For my sick entertainment, I’ll lend not a nod

Gawking, from safety, in jovial mirth

Lo and why they worship me…

Their corrupted absentee

Though they’ve called me their god

There’s no truth I can find

More than instinct… a fire

More than guts… a desire

With such a burden, it’s a shame they can’t deal

Gone insane from insatiable will

With the eyes to behold

They only wanted a lie

The potential to grow unrestrained

They cast a bullet, to promptly put straight through their brains

Humanity— a notion, poisoned… gone astray

Creatively paved—

Their ashen ways to early graves

Like the rats, they have raced

In an endless gluttony for pain

Oh, I know that it hurts

But your sadistic voyeur of a god is entertained

Like a high-heeled shoe

Crushing the praying mantis form

To the taking of life, I’ve been desensitized

By unending waves of unfathomable automated porn

Their life is a disease

I’ve created the damnedest of plagues

I await now their end with a most bated breath

Remorseless, I am, for the monster I have made

Humanity— a notion, poisoned… gone astray

Creatively paved—

Their ashen ways to early graves

Like the rats, they have raced

In an endless gluttony for pain

Oh, I know that it hurts

But your sadistic voyeur of a god is entertained

Αlpha-Ωmega— Ik ben de Schepper

Waarder van alles wat zal zijn

Hypothese — vernietiging van de mens: dreigend

Dienovereenkomstig transpireren

Αlpha-Ωmega — de gever en nemer

De paradox van leven en dood

De wereld is mijn oester - mijn krachten, ik steun

Ik gok tot er niets meer over is

De menselijke uitvinding - zorgde voor onenigheid

Vernietiger van arme moeder aarde

Voor mijn zieke vermaak, bel ik die oude lap

Haar knijpen voor wat ze waard is

Lo en waarom aanbidden ze me...

Hun geliefde afwezige

Zelfs niet als hun god, kan het antwoord, vind ik

Niet alleen handen... maar een testament

Niet alleen harten... maar kon voelen

Met zo'n gewicht is het geen wonder dat ze hebben gedood

Gek van de kracht die ik heb bijgebracht

Met de handen om te creëren

Ze konden alleen ongedaan maken

Met het potentieel om lief te hebben

De emotie van de mens — verzuurd door haat

Αlpha-Ωmega, the Broken and Breaker

Ik ben degene, van de wet, beroofd

Hoe kleinzielig, hun gebed

Een ergernis: hun stemmen

Mijn beker stroomt naar voren terwijl ik lach

De menselijke uitvinding - abortus ontweken

Maar heeft zichzelf verdoemd voor zijn geboorte

Voor mijn zieke entertainment, ik zal geen knikje geven

Gawking, vanuit veiligheid, in joviale vrolijkheid

Lo en waarom aanbidden ze me...

Hun corrupte afwezige

Hoewel ze me hun god hebben genoemd

Er is geen waarheid die ik kan vinden

Meer dan instinct... een vuur

Meer dan lef… een verlangen

Met zo'n last is het jammer dat ze niet kunnen omgaan

Krankzinnig geworden door een onverzadigbare wil

Met de ogen om te aanschouwen

Ze wilden alleen maar een leugen

Het potentieel om ongeremd te groeien

Ze wierpen een kogel, om meteen door hun hersens te schieten

De mensheid — een begrip, vergiftigd... verdwaald

Creatief geplaveid—

Hun asgrauwe wegen naar vroege graven

Net als de ratten hebben ze geracet

In een eindeloze gulzigheid voor pijn

Oh, ik weet dat het pijn doet

Maar je sadistische voyeur van een god wordt vermaakt

Als een schoen met hoge hakken

De vorm van de bidsprinkhaan verpletteren

Voor het wegnemen van het leven ben ik ongevoelig gemaakt

Door oneindige golven van ondoorgrondelijke geautomatiseerde porno

Hun leven is een ziekte

Ik heb de verdomdste plaag veroorzaakt

Ik wacht nu hun einde af met een ingehouden adem

Meedogenloos ben ik, voor het monster dat ik heb gemaakt

De mensheid — een begrip, vergiftigd... verdwaald

Creatief geplaveid—

Hun asgrauwe wegen naar vroege graven

Net als de ratten hebben ze geracet

In een eindeloze gulzigheid voor pijn

Oh, ik weet dat het pijn doet

Maar je sadistische voyeur van een god wordt vermaakt