Metallica - Black Sheep Wall

Slower than life itself, Jon opened his eyes, and Karen beamed back with the

same fake optimism she’d had since Bible study when she was nine

«Rise and shine, love.»

Jon grinned back, searching for a trap for his eyes, but the mole on her neck

was the best he could find.

She rose from bed with a yawn that couldn’t have

fooled a bigot and approached the bathroom.

Jon caught a glimpse of her wings

tattoo and privately scorned as if to compensate for having just slept in her

bed.

His mind wandered to nowhere and back.

He was still laying in a shrine of

reminders he wished were covered.

As if there weren’t enough, the alarm clock

went off to Karen’s favourite Taylor Swift song and Jon took a moment to

embrace life’s harvest before turning it off.

The shower ran and Jon picked up

the remote;

he applied it with force.

It was the most control he had with

anything, even the car’s brakes were going out.

There was nothing on so some

infomercial did the trick;

a hole that his attention fell in and never found

its way out

It seemed like seconds before Karen’s necklace graced his nose as she kissed

him goodbye.

Jon’s lips mustered a circle, but applied no pressure or suction;

a ritual that kept him from any awareness.

She reminded him about the laundry,

and left in a hurry even though she was early.

Jon walked to the kitchen and

found a pen and paper.

He began to write:

«Those who know me will say it makes no sense, let me offer you this — I agree.

Consider this the script of my head, a declaration of the things I haven’t

said.

I’m 38 years deep in skin I wish was dust.

And before you jump to any

conclusions, I’ll admit it, I’m tired of all of you but it’s myself I just

can’t stand.

This isn’t depression or a crisis, I’m just so fucking bored.

If someone could have talked me out of this, I’m glad they didn’t

Mom, guess I’ll address you first.

You should have known from the cesarean

birth, I haven’t ever desired to exist.

Thanks for the food I guess.

We both know Todd was your favourite and I don’t blame you.

I don’t give a

shit what Freud would say.

Boring is about the extent we have in common.

Shouldn’t have cheated»

Karen burst through the door, «Forgot my report!»

Jon waited for her to be on

her way again and looked her in the eye for the first time in weeks.

Confidently, but without emotion or dramatization he opened his mouth, «Bye»,

and she left.

He started where he left off…

«on Dad, we knew you’d end up alone.

Judging by your boredom at Grandma’s

funeral, I imagine you’ll be the same at mine

Dad, there aren’t enough sighs left in me to show you anything.

If guilt exists

in these lungs, it’s for you and I’m sorry.

We could have been closer if it

weren’t for me.

Too many barriers got in the way, like the time I got the belt

on Christmas Day.

I’ve been your burden and I appreciate the roof, thank you.

But your greatest lesson was in misogyny.

Between Mom and Cheryl you know just

how to pick them.

I knew I’d hate my wife someday.

You know exactly what I mean

Todd, best of luck with the UFC thing

Karen, don’t know how the will thing works but you can have it all.

I looked into life insurance but it doesn’t cover suicide.

There’s a penny in

the account for every vibrant verb you wish I was.

I’ve never had goals to

succeed in disappointment but I can feel yours in me, let’s make it easy on you.

I know you’ve always hated the ring, and I hate mine too, but not because of

the way it looks.

Life is just easier when I take it off.

Since the day I

promised „I do“ I’ve been watching us fade to black — maybe that’s what

Hetfield meant.

We’re some kind of monster that couldn’t bear an infant.

As much pain as you are, at least we never had kids… it’s easier to beat

them in my head.

Regardless, I’m happy this is on my own accord.

Remember the time you caught me jerking off to Groupon?

That wasn’t the first

time or the last.

I’d rather watch senior porn than deal with the biannual

anniversary sex.

Those files in my computer are bound to shock you so be

cautious.

If you ask me, it’s a miracle I’ve made it this far.

My greatest

achievement is waking up 14,000 days in a row

While pictures may inspire deceit, I’m already as dead as I’ll be in five

minutes.

Say what you want, but take my guidelines into consideration:

If they call me brave, remember that I was weak.

And if they call me careless,

be honored I took the time to write the note.

Just don’t ever call me special

I’m going to kill myself.»

Langzamer dan het leven zelf opende Jon zijn ogen en Karen straalde terug met de

hetzelfde valse optimisme dat ze had gehad sinds Bijbelstudie toen ze negen was

"Sta op en schitter, liefde."

Jon grijnsde terug, op zoek naar een val voor zijn ogen, maar de moedervlek in haar nek

was de beste die hij kon vinden.

Ze stond op uit bed met een geeuw die niet kon...

hield een onverdraagzame voor de gek en naderde de badkamer.

Jon ving een glimp van haar vleugels op

tatoeëren en privé geminacht als als compensatie voor het feit dat ik net in haar heb geslapen

bed.

Zijn gedachten dwaalden af ​​naar nergens en terug.

Hij lag nog steeds in een heiligdom van

herinneringen waarvan hij wenste dat ze gedekt waren.

Alsof er nog niet genoeg waren, de wekker

ging naar Karens favoriete Taylor Swift-nummer en Jon nam even de tijd om

omarm de oogst van het leven voordat je het uitschakelt.

De douche liep en Jon nam op

de afstandsbediening;

hij paste het met geweld toe.

Het was de meeste controle die hij had met

alles, zelfs de remmen van de auto gingen uit.

Er was niets op, dus wat

infomercial deed het;

een gat waar zijn aandacht in viel en nooit werd gevonden

zijn weg naar buiten

Het leek seconden voordat Karens ketting zijn neus sierde terwijl ze kuste

hem vaarwel.

Jons lippen vormden een cirkel, maar oefenden geen druk of zuigkracht uit;

een ritueel dat hem van enig bewustzijn afhield.

Ze herinnerde hem aan de was,

en ging haastig weg, ook al was ze vroeg.

Jon liep naar de keuken en

pen en papier gevonden.

Hij begon te schrijven:

«Degenen die mij kennen, zullen zeggen dat het geen zin heeft, laat me je dit aanbieden — ik ben het ermee eens.

Beschouw dit als het script van mijn hoofd, een verklaring van de dingen die ik niet heb

zei.

Ik ben 38 jaar diep in de huid waarvan ik wou dat het stof was.

En voordat u naar een van de volgende gaat:

conclusies, ik geef het toe, ik ben jullie allemaal zat, maar ik ben het gewoon

kan niet uitstaan.

Dit is geen depressie of een crisis, ik verveel me gewoon zo.

Als iemand me dit uit mijn hoofd had kunnen praten, ben ik blij dat ze dat niet hebben gedaan

Mam, ik zal je eerst aanspreken.

Je had het kunnen weten van de keizersnede

geboorte, heb ik nooit willen bestaan.

Bedankt voor het eten, denk ik.

We weten allebei dat Todd je favoriet was en ik neem het je niet kwalijk.

ik geef geen a

shit wat Freud zou zeggen.

Saai is ongeveer de mate die we gemeen hebben.

Had niet vals gespeeld»

Karen stormde door de deur, «Mijn rapport vergeten!»

Jon wachtte tot ze aan was

weer haar kant op en keek haar voor het eerst in weken in de ogen.

Zelfverzekerd, maar zonder emotie of dramatisering opende hij zijn mond, «Dag»,

en ze ging weg.

Hij begon waar hij gebleven was...

«op pap, we wisten dat je alleen zou eindigen.

Te oordelen naar je verveling bij oma

begrafenis, ik stel me voor dat je hetzelfde zult zijn op de mijne

Pap, er zijn niet genoeg zuchten meer in mij om je iets te laten zien.

Als er schuld bestaat

in deze longen, het is voor jou en het spijt me.

We hadden dichterbij kunnen zijn als het

waren niet voor mij.

Er stonden te veel barrières in de weg, zoals de keer dat ik de riem kreeg

op Kerstdag.

Ik ben je last geweest en ik waardeer het dak, dank je.

Maar je grootste les was in vrouwenhaat.

Tussen mama en Cheryl weet je het gewoon

hoe u ze kunt kiezen.

Ik wist dat ik op een dag mijn vrouw zou haten.

Je weet precies wat ik bedoel

Todd, veel succes met het UFC-ding

Karen, ik weet niet hoe het testament werkt, maar je kunt het allemaal hebben.

Ik heb gekeken naar levensverzekeringen, maar deze dekt geen zelfmoord.

Er zit een cent in

het account voor elk levendig werkwoord dat je wenste dat ik was.

Ik heb nooit doelen gehad om

slagen in teleurstelling, maar ik kan de jouwe in mij voelen, laten we het je gemakkelijk maken.

Ik weet dat je altijd een hekel hebt gehad aan de ring, en ik haat de mijne ook, maar niet vanwege

hoe het eruit ziet.

Het leven is gewoon makkelijker als ik het uitdoe.

Sinds de dag dat ik

beloofde "ik doe" Ik heb ons zien vervagen tot zwart - misschien is dat wat

Hetfield bedoelde.

We zijn een soort monster dat geen baby kan verdragen.

Hoeveel pijn je ook hebt, we hebben in ieder geval nooit kinderen gehad... het is makkelijker te verslaan

ze in mijn hoofd.

Hoe dan ook, ik ben blij dat dit op mijn eigen manier is.

Weet je nog die keer dat je me betrapte terwijl ik me aftrok naar Groupon?

Dat was niet de eerste

tijd of de laatste.

Ik kijk liever naar seniorenporno dan om met de halfjaarlijkse te werken

verjaardag seks.

Die bestanden op mijn computer zullen u ongetwijfeld choqueren

voorzichtig.

Als je het mij vraagt, is het een wonder dat ik zo ver ben gekomen.

Mijn beste

prestatie is 14.000 dagen achter elkaar wakker worden

Hoewel foto's misleidend kunnen zijn, ben ik al zo dood als over vijf

minuten.

Zeg wat je wilt, maar houd rekening met mijn richtlijnen:

Als ze me dapper noemen, onthoud dan dat ik zwak was.

En als ze me onvoorzichtig noemen,

wees vereerd dat ik de tijd heb genomen om de notitie te schrijven.

Noem me gewoon nooit speciaal

Ik ga zelfmoord plegen.»