Demian - Black Sea Dahu

Sometimes it takes up all I have inside to focus on what’s good in life

Appreciate things and love and laughter

We used to have so much fun

It seems to me that I was just fine when I was around you

Now comfort me and bar my way to the door

Threaten me with your dark eyes my dear

Push me towards the ivory colored wall

And make me sob and cry for mercy oh I’m sure

I’m gonna go insane right there in your arms

You rip up my body

I believe it was always yours

I wish you would throw stones at me

So that I’d stop showing up at your door every night

So starved to the bone of love and laughter

But I can’t breathe oh and I know I brought this on myself

Now my voice fails and I’ve got a feverish head

And you drive me out

Out in the cold into a fuckin' snowstorm

Have you lost your mind my dear?

Have you lost your mind?

All of the words we said are strewn across the wooden floor

And it seems like everything falls apart these days

The ground I’ve conjured up for us

It’s going to rot if I don’t stop wreaking havoc

We’re running up and down

Up and down

Up and down the whole damn time my dear

Now comfort me and bar my way to the door

Threaten me with your dark eyes my dear

Push me towards the ivory colored wall

And make me sob and cry for mercy oh I’m sure

I’m gonna go cuckoo’s nest right there in your arms

Now rip up my body

I believe it was always yours

Always yours to have

I’ve opened all the gates

And letting in all the agony that I could find

And oh I tried to connect to anyone for so long

Soms kost het alles wat ik van binnen heb om me te concentreren op wat goed is in het leven

Waardeer dingen en liefde en gelach

We hadden zoveel plezier

Het lijkt me dat ik me prima voelde toen ik bij jou in de buurt was

Troost me nu en versper me de weg naar de deur

Bedreig me met je donkere ogen mijn liefste

Duw me naar de ivoorkleurige muur

En laat me snikken en huilen om genade, oh ik weet het zeker

Ik word gek daar in je armen

Je verscheurt mijn lichaam

Ik geloof dat het altijd van jou was

Ik wou dat je stenen naar me zou gooien

Zodat ik niet meer elke avond aan je deur sta

Zo uitgehongerd tot op het bot van liefde en gelach

Maar ik kan niet ademen oh en ik weet dat ik dit zelf heb veroorzaakt

Nu faalt mijn stem en heb ik een koortsig hoofd

En jij drijft me naar buiten

In de kou in een verdomde sneeuwstorm

Ben je gek geworden, liefje?

Ben je gek geworden?

Alle woorden die we zeiden, zijn verspreid over de houten vloer

En het lijkt alsof alles tegenwoordig uit elkaar valt

De grond die ik voor ons heb opgeroepen

Het gaat rotten als ik niet ophoud met verwoesting aan te richten

We rennen op en neer

Omhoog en omlaag

Op en neer de hele verdomde tijd mijn liefste

Troost me nu en versper me de weg naar de deur

Bedreig me met je donkere ogen mijn liefste

Duw me naar de ivoorkleurige muur

En laat me snikken en huilen om genade, oh ik weet het zeker

Ik ga koekoeksnest daar in je armen

Verscheur nu mijn lichaam

Ik geloof dat het altijd van jou was

Altijd van jou om te hebben

Ik heb alle poorten geopend

En laat alle pijn binnen die ik kon vinden

En oh, ik heb zo lang geprobeerd om met iemand in contact te komen