The Art Of Survival - Bill Miller

He makes his way through the heart of the night

With all he owns in a pack

Those childhood ways disappeared in the struggle

And it don’t look like they’re coming back

His heart is pounding like a drum in a cayon

Givin' him courage and fear

He’ll walk the footsteps of a man for the first time

While he’s holding back the boys tears

Hungry and cold, so young and so old

There’s so much that he doesn’t know

But the voice that’s inside him

Keeps telling him mile after mile

You’re learning the art of survival

He eyes the lights of an ageless horizon

Rising up from the sand

He aches for something to believe in and guide him

Out across this no man’s land

Bridges behind him are burning to ashes

There’s no way that he can turn back

But that voice that’s inside him keeps telling him mile after mile

It’s all in the art of survival

Dreams burn like wildfire

He feels the warmth in his bones

Faces of loved ones

Place like he’s never known

Bridges behind him are burning to ashes

There’s no way that he can turn back

But that voice that’s inside him keeps telling him mile after mile

This is all in the art of survival

This is all in the art of survival…

Hij baant zich een weg door het hart van de nacht

Met alles wat hij bezit in een pakket

Die kinderlijke manieren verdwenen in de strijd

En het lijkt er niet op dat ze terugkomen

Zijn hart bonst als een trom in een cayon

Hem moed en angst geven

Hij zal voor het eerst in de voetsporen treden van een man

Terwijl hij de tranen van de jongens tegenhoudt

Honger en koud, zo jong en zo oud

Er is zoveel dat hij niet weet

Maar de stem die in hem is

Blijft hem kilometer na kilometer vertellen

Je leert de kunst van het overleven

Hij kijkt naar de lichten van een tijdloze horizon

Opstaan ​​uit het zand

Hij verlangt naar iets om in te geloven en hem te leiden

Aan de overkant van dit niemandsland

Bruggen achter hem branden tot as

Er is geen manier dat hij terug kan keren

Maar die stem die in hem zit, blijft hem kilometer na kilometer vertellen

Het zit allemaal in de kunst van het overleven

Dromen branden als een lopend vuurtje

Hij voelt de warmte in zijn botten

Gezichten van dierbaren

Plaats zoals hij nog nooit heeft gekend

Bruggen achter hem branden tot as

Er is geen manier dat hij terug kan keren

Maar die stem die in hem zit, blijft hem kilometer na kilometer vertellen

Dit is allemaal de kunst van het overleven

Dit is allemaal in de kunst van het overleven...