Небо в говне - Бигимот

Небо в говне, снова небо в говне.

И не видно ни звёзд ни луны.

Они приходят ко мне, опять приходят ко мне,

Мои хуёвые сны.

Они заставляют меня метаться

В холодном поту по постели.

Их нельзя прогнать, от них нельзя съебаться…

Ох, как эти твари мне надоели!

Все эти мои — хуёвые сны!

И в каждом сне я вижу тебя.

Ты говоришь о любви, ты пьёшь мою кровь,

Ты выжираешь всё изнутри меня.

И я кричу сквозь ночь:

— В пизду такую любовь!

Убирайся прочь!

И забирай с собой

Все эти мои хуёвые сны!

De lucht is in de stront, opnieuw is de lucht in de stront.

En noch de sterren noch de maan zijn te zien.

Ze komen naar mij, ze komen weer naar mij,

Mijn verdomde dromen.

Ze laten me rennen

In het koude zweet op het bed.

Je kunt ze niet wegjagen, je kunt niet bij ze wegkomen...

O, wat verveelden deze wezens me!

Dit zijn allemaal mijn verdomde dromen!

En in elke droom zie ik je.

Je praat over liefde, je drinkt mijn bloed

Je eet alles uit mij.

En ik schreeuw door de nacht:

— Fuck wat een liefde!

Ga weg!

En neem mee

Al mijn verdomde dromen!