#Dreamkiller - Beyond the Shore

Where are the scars we can’t yet feel?

The tongues we speak in won’t allow them to heal

Attempts at luring in shadows from the walls

Painting pictures with their words, nails and claws

Age is the death of imagination, they say

The colors are dull, defined by blue and grey

Hold your breath kid, the lines and sinkers aren’t keeping us afloat

Cast your familiar stares, I’ll be counting the hours as the hands on the

clocks spin around

Walking the hallways of an empty house without making a sound

So keep light feet through the air, don’t touch the ground

The floorboards burn with a passion to eat through your soul

Age is the death of imagination, they say

Defined by blue and grey

Waar zijn de littekens die we nog niet kunnen voelen?

De tongen waarin we spreken, laten niet toe dat ze genezen

Pogingen om schaduwen van de muren naar binnen te lokken

Foto's schilderen met hun woorden, nagels en klauwen

Leeftijd is de dood van de verbeelding, zeggen ze

De kleuren zijn dof, gedefinieerd door blauw en grijs

Houd je adem in, jongen, de lijnen en zinkers houden ons niet overeind

Werp je vertrouwde blikken, ik tel de uren als de handen op de

klokken draaien rond

Door de gangen van een leeg huis lopen zonder geluid te maken

Dus houd lichte voeten door de lucht, raak de grond niet aan

De vloerdelen branden met een passie om te eten door je ziel

Leeftijd is de dood van de verbeelding, zeggen ze

Gedefinieerd door blauw en grijs