The Nameless - Beyond Belief

The mourning process revelates, the sun embraced in black

Misery shows, what the hell can cause the hellish truth

Invocation, come forth God

Touch us, the human race

Behold the sufferings

For hell is here, so low

Open wide the gates

To enter the human terror

A domain cursed to be forgotten

Memories of a dying shore

Rattering innocent souls

Infernal chaotic mourning

Shattering the entire area

This is the pain and the loss

Crushing, smashing

The threshold of disaster

As they’re bleeding and we fear

Damnation of creation

Mortality has been proved

But our life goes on

Come forth from the abyss

A blaze in red, the open sky

Travelling on seas of blood

Voyage reached the ultimate destination

Crushing, smashing

The threshold of disaster

As they’re bleeding and we fear

Damnation of creation

Mortality has been proved

But our life goes on

As the skin burns away

Nothing but trauma remains, remains

Touching white sands, leaving traces of atrocity behind, testify

Four high walls, begin to speak and look me in the eye with disgust

Moving figures, keep on dancing in the shadow of the walls, surrounded

Growing cold, as I enter outward from… a hellish void

Het rouwproces openbaart zich, de zon omarmd in het zwart

Misery shows, wat de hel de helse waarheid kan veroorzaken

Aanroeping, kom voort God

Raak ons ​​aan, het menselijk ras

Zie het lijden

Want de hel is hier, zo laag

Zet de poorten wijd open

Om de menselijke terreur te betreden

Een domein dat vervloekt is om te vergeten

Herinneringen aan een stervende kust

Onschuldige zielen ratelen

Helse chaotische rouw

Het hele gebied verbrijzelen

Dit is de pijn en het verlies

Verpletterend, brekend

De drempel van een ramp

Omdat ze bloeden en we vrezen

Verdoemenis van de schepping

Sterfte is bewezen

Maar ons leven gaat door

Kom voort uit de afgrond

Een rode gloed, de open lucht

Reizen op zeeën van bloed

Reis bereikte de ultieme bestemming

Verpletterend, brekend

De drempel van een ramp

Omdat ze bloeden en we vrezen

Verdoemenis van de schepping

Sterfte is bewezen

Maar ons leven gaat door

Terwijl de huid wegbrandt

Niets dan trauma blijft, blijft

Wit zand aanraken, sporen van wreedheid achterlatend, getuigen

Vier hoge muren, begin te praten en kijk me vol afschuw in de ogen

Bewegende figuren, blijf dansen in de schaduw van de muren, omringd

Ik word koud, terwijl ik naar buiten kom vanuit... een helse leegte