Imagination - Bethany Dillon

I need to be reminded of who I was

When I took my first steps out the door

All I said now follows me around

I’m reminded I’m not like that anymore

I uprooted and miles behind me

Are the faces and the home I love

You’ve brought to my attention

I’m slowly changing and becoming

What I wanted to stop

Isn’t that just like a finite mind

Setting out with such righteous indignation

But now I’m at your feet

Could you look at me with some imagination

The bush before me, I slip my sandals off

I only stopped to look

In the depths of the sea, in the midst of a great storm

I run, I run from you

Isn’t that just like a finite mind

Setting out with such righteous indignation

But now I’m at your feet

Could you look at me with some imagination

So remind me why you woke me up

And why you wake me every morn

The staff in my hand

Held in by your love

Just stay close, stay close

Because I know my own mind

I set out with righteous indignation

But when I’m at your feet

Please look at me with some imagination

With some imagination

Ik moet herinnerd worden aan wie ik was

Toen ik mijn eerste stappen de deur uit zette

Alles wat ik zei volgt me nu rond

Ik word eraan herinnerd dat ik niet meer zo ben

Ik ontworteld en mijlen achter me

Zijn de gezichten en het huis waar ik van hou

Je hebt onder mijn aandacht gebracht

Ik verander langzaam en word

Wat ik wilde stoppen?

Is dat niet net een eindige geest?

Op weg met zo'n terechte verontwaardiging

Maar nu sta ik aan je voeten

Kun je me met wat fantasie aankijken?

De struik voor me, ik doe mijn sandalen uit

Ik stopte alleen om te kijken

In de diepten van de zee, in het midden van een grote storm

Ik ren, ik ren van je weg

Is dat niet net een eindige geest?

Op weg met zo'n terechte verontwaardiging

Maar nu sta ik aan je voeten

Kun je me met wat fantasie aankijken?

Dus herinner me eraan waarom je me wakker maakte

En waarom maak je me elke ochtend wakker

Het personeel in mijn hand

Ingehouden door je liefde

Blijf gewoon dichtbij, blijf dichtbij

Omdat ik mijn eigen geest ken

Ik ging op weg met terechte verontwaardiging

Maar als ik aan je voeten sta

Kijk me alsjeblieft met wat fantasie aan

Met wat fantasie