Suicide Rebellion - Benediction

Scale the walls of hopelessness

Lungs breath blackened tar

Abusive instinct takes control

No more hope left under darkened star

Staring down a bottomless pit

No escape, no way out

The only way through is down

Cannot speak, cannot move

Inarticulate, we drown

Failure’s asexual breed

Life of swine become disease

Better and twisted inside

Worship my god of fear

Face the facts, everything dies in the end

Always brave on the outside

Smiling in the face of despair

Blood courses through constricted veins

Silent screams, gasping for air

Burning blade enters prepared skin

Crimson life flows from within

Welcoming releasing blood

Rivers deep to the desperate sea

Flow…

Yet choices made are not reversed

Persistence in the face of nothingness

Courage to endure despair

Survive, revenge, redress

Floods of blood wash nothing clean

Begin within on the path to redeem

Locking back at a beleaguered past

Something inside changed

So much time ahead

So much that can be done

Speaking words in unknown tongues

Presaging armageddon’s son

Pressure building up inside

Something has no give

Vanquish all fear, nowhere to hide

Become the master, choose to live

I choose to damn well live!

Never more to be trodden down

Before noone to kneel

Heart, once frozen, trapped in ice

Now boiling molten steel!

Highest self to vindicate

All cause of doubt to eradicate

Seize control, force mental state

Seconds counting down to detonate

Return to those who would oppress

The way of advance lies through regress

Old enemies made to feel violent caress

Pay it all back with interest

At last, it seems, a return to peace

Destructive urges finally cease

There’s still anger, but now it’s part of me

I’ll never die so easily!

Beklim de muren van hopeloosheid

Longen adem zwartgeblakerde teer

Beledigend instinct neemt de controle over

Geen hoop meer onder een donkere ster

Staren in een bodemloze put

Geen ontsnapping, geen uitweg

De enige manier om er doorheen te komen is naar beneden

Kan niet praten, kan niet bewegen

Onuitgesproken, we verdrinken

Het aseksuele ras van mislukkingen

Het leven van varkens wordt een ziekte

Beter en verwrongen van binnen

Aanbid mijn god van angst

Zie de feiten onder ogen, uiteindelijk gaat alles dood

Altijd moedig aan de buitenkant

Glimlachend in het aangezicht van wanhoop

Bloed stroomt door vernauwde aderen

Stille kreten, happend naar lucht

Brandend mes komt in de voorbereide huid

Het karmozijnrode leven stroomt van binnenuit

Verwelkoming bloed vrijgeven

Rivieren diep naar de wanhopige zee

Stroom…

Maar gemaakte keuzes worden niet teruggedraaid

Doorzettingsvermogen in het aangezicht van het niets

Moed om wanhoop te verdragen

Overleven, wraak, herstel

Overstromingen van bloed wassen niets schoon

Begin binnen op het pad om te verzilveren

Terugkijken op een belegerd verleden

Er is iets van binnen veranderd

Zoveel tijd vooruit

Er kan zoveel worden gedaan

Woorden in onbekende talen spreken

Een voorbode van de zoon van Armageddon

Binnenin wordt druk opgebouwd

Iets heeft geen kans

Overwin alle angst, nergens te verbergen

Word de meester, kies ervoor om te leven

Ik kies ervoor om verdomd goed te leven!

Nooit meer vertrapt worden

Voordat niemand knielt

Hart, ooit bevroren, gevangen in ijs

Nu kokend gesmolten staal!

Hoogste zelf om te rechtvaardigen

Alle reden tot twijfel om uit te roeien

Grijp de controle, forceer mentale toestand

Seconden die aftellen tot ontploffing

Keer terug naar degenen die zouden onderdrukken

De weg van vooruitgang ligt via regressie

Oude vijanden die gewelddadige strelingen voelen voelen

Alles terugbetalen met rente

Eindelijk lijkt het een terugkeer naar vrede

Destructieve neigingen houden eindelijk op

Er is nog steeds woede, maar nu is het een deel van mij

Ik zal nooit zo gemakkelijk sterven!