I Am The Disease - Benediction

In a world of noones

I’ll be the freak

Turn and hide from the mask you see

Misshapen face of fear

I will be your obscenity

I will be the depraved

I will be your deepest fear

That lights the dark that you so crave

Created in honnor, in honnor to live

Invisible, terror descends

The deepest fear come true

One false move and you know you’ll fall

The abyss of nightmares gapes below you

Hideous to look upon

A deformed face, a bastard son

A pantomime, a colourful tale

Yet in this theatre, no beauty prevails

How could they do this to me?

My Lord, he never cared

Screaming for help and I was not saved

Tried to trust but I found despair

They have despised me since the day I was born

Reviled by truth, their minds too small

Tearing open blinded sightless eyes

Only death is real â€" the true demise

Unquenchable thirst never slaked

Set loose the storm within me

It rages on

I’ll obliterate all you doubters

With my hammers of twisted truth

Drive the nails deeper into your hands

Feed the sickness, destroying you

Vomit the beast upon the unsuspecting world

Surprise on their faces is joy to behold

Try to silence me, but killing me now won’t work

Eternal â€" heretics forever speak

I am the disease

I am that which rots inside

Festering within

There is no cure for my plague

And though I die in vain

I die with open eyes

Take the grave this sight from me

Sweet silence of the obscene

Spectre of insanity looms

Burning pain consumes me

Vile hatred, the truth will out

Heaving flesh, mine to create

Unquenchable thirst never slaked

Set loose the storm within me

It rages on

And it will rage forever more!

In een wereld van niemand

Ik zal de freak zijn

Draai je om en verberg je voor het masker dat je ziet

Misvormd gezicht van angst

Ik zal je obsceniteit zijn

Ik zal de verdorven zijn

Ik zal je diepste angst zijn

Dat verlicht het donker waar je zo naar hunkert

Gemaakt ter ere, ter ere om te leven

Onzichtbaar, terreur daalt neer

De diepste angst komt uit

Eén verkeerde beweging en je weet dat je zult vallen

De afgrond van nachtmerries gaapt onder je

Afschuwelijk om naar te kijken

Een misvormd gezicht, een bastaardzoon

Een pantomime, een kleurrijk verhaal

Maar in dit theater overheerst geen schoonheid

Hoe konden ze me dit aandoen?

Mijn Heer, het kon hem nooit schelen

Schreeuwend om hulp en ik werd niet gered

Geprobeerd te vertrouwen, maar ik vond wanhoop

Ze hebben me veracht sinds de dag dat ik werd geboren

Beschimpt door de waarheid, hun geest te klein

Verblinde blinde ogen openscheuren

Alleen de dood is echt - de echte ondergang

Onlesbare dorst nooit gelest

Laat de storm in mij los

Het woedt voort

Ik zal alle twijfelaars uitwissen

Met mijn hamers van verdraaide waarheid

Drijf de nagels dieper in je handen

Voed de ziekte, vernietig je

Braak het beest uit op de nietsvermoedende wereld

Verrassing op hun gezichten is een lust voor het oog

Probeer me het zwijgen op te leggen, maar me nu vermoorden werkt niet

Eeuwig – ketters spreken voor altijd

Ik ben de ziekte

Ik ben dat wat van binnen rot

Binnen etteren

Er is geen remedie voor mijn plaag

En hoewel ik tevergeefs sterf

Ik sterf met open ogen

Neem het graf deze aanblik van mij

Zoete stilte van het obsceen

Het spook van krankzinnigheid doemt op

Brandende pijn verteert me

Vreselijke haat, de waarheid zal uitkomen

Deinend vlees, de mijne om te creëren

Onlesbare dorst nooit gelest

Laat de storm in mij los

Het woedt voort

En het zal voor altijd woeden!