Foetus Noose - Benediction

Cloying blackness, within the womb, unwanted child’s fleshly tomb

Umbilicus, a weaved choke, hung in time, frail neck is broke

Aborted form’s placenta shroud, writhe in untold fear

Suffer not this child to live, awash in bitter tears

Eternally they’re cast in a sea of feculence

Sound the flatline knell, bloodied noose, a cold embrace

Salted out of life’s chance, lost souls disarrayed

What never was, can never be, grotesques we betrayed

Mortal remains.

Now just burning embers

It cuts both ways, for all those dismembered

Carbonized by fire, burning flames of hate

Guilty in a blinkered court, destruction, child’s play

Beaten derewcts on the brink of death, there’s no requiem

Nothingness is what remains, no chance to live again

Kleverige zwartheid, in de baarmoeder, het vleselijke graf van een ongewenst kind

Umbilicus, een geweven choke, opgehangen in de tijd, fragiele nek is gebroken

De placenta van geaborteerde vorm, kronkel in onnoemelijke angst

Laat dit kind niet leven, overspoeld door bittere tranen

Eeuwig worden ze gegoten in een zee van feculence

Laat de doodsklok klinken, bebloede strop, een koude omhelzing

Gezouten uit de kans van het leven, verloren zielen verward

Wat nooit was, kan nooit zijn, grotesken die we hebben verraden

Stoffelijk overschot.

Nu alleen nog sintels branden

Het snijdt aan twee kanten, voor al diegenen die uiteengereten zijn

Verkoold door vuur, brandende vlammen van haat

Schuldig in een rechtbank, vernietiging, kinderspel

Geslagen derewcts op het randje van de dood, er is geen requiem

Niets is wat overblijft, geen kans om opnieuw te leven