Always - Bella Morte

And the night shall cry

For her heart belongs to day

And the tears she knows

Shall not fade

And so winds will speak his name

Whispered soft and carried far

To a place where dreams

Find their deaths amongst the stars

Time will never fade

Will I never see your face

In the light of years

Free from evening’s sorrow

Let this pendant hold your gaze

Comfort lies within

Memories of our times gone

Careless words were spent

Careless arms once held you near

Have I always known

This would be our end?

Snow obscures the earth

Just as time obscures the past

Details fade away

Visions fill the sky with ash

Fall away

Her faded fears fall through the night

To find me where I lay

Through the years we wandered

Through the darkest days

Her faded sight

In her eyes I’ll never follow

Fall into my arms again and say

Never go away

Never fade away

Her crystal tears, I never needed more

So fall into my arms again my friend

En de nacht zal huilen

Want haar hart behoort tot de dag

En de tranen die ze kent

Zal niet vervagen

En dus zullen winden zijn naam spreken

Zacht gefluisterd en ver gedragen

Naar een plek waar dromen

Vind hun dood tussen de sterren

Tijd zal nooit vervagen

Zal ik je gezicht nooit zien

In het licht van jaren

Vrij van het avond verdriet

Laat deze hanger je blik vasthouden

Comfort ligt binnen

Herinneringen aan onze vervlogen tijden

Er werden achteloze woorden gebruikt

Zorgeloze armen hielden je eens in de buurt

Heb ik het altijd al geweten?

Zou dit ons einde zijn?

Sneeuw verduistert de aarde

Net zoals de tijd het verleden verduistert

Details vervagen

Visioenen vullen de lucht met as

Wegvallen

Haar vervaagde angsten vallen door de nacht

Om me te vinden waar ik lig

Door de jaren dwaalden we rond

Door de donkerste dagen

Haar vervaagde zicht

In haar ogen zal ik nooit volgen

Val weer in mijn armen en zeg:

Ga nooit weg

Vervaag nooit

Haar kristallen tranen, ik had nooit meer nodig

Dus val weer in mijn armen mijn vriend