Kriegsphilosophie - Behemoth

From long forgotten aeons

At sunrise thou shouldst come

Desired for so fucking long

Ascend at my command

Surmount the sea

Throw open portals of life

And scale this endless mountain

Of grace and of tears

Oh voice unspoken

Mourn unheard

Abandoned heart so desolate

Rise, bow down before the kingless throne

When sun is yet to rise

Consume this putrid sphere

Forever and beyond

When heavenly chants mute

Thy apparition did I behold

Venus, the sweetest of them all

Let me bathe in thy divinity

Descend and thou hast descended

Depart not yet

I crave for warmth of blissful rays

And fateless eyes encourage me

The ancient dreaming

The wolf’s unchained

Disobedience has such a victorious taste

Forever abandoned among gods

Since I have been made flesh

And yet I challenge Thee

Canst Thou hear my battle cry?

Van lang vergeten eonen

Bij zonsopgang zou je moeten komen

Al zo lang gewenst

Stijg op mijn commando

Overwin de zee

Gooi de portalen van het leven open

En beklim deze eindeloze berg

Van genade en van tranen

Oh stem onuitgesproken

rouw ongehoord

Verlaten hart zo verlaten

Sta op, buig neer voor de koningloze troon

Wanneer de zon nog moet opkomen

Consumeer deze bedorven bol

Voor altijd en verder

Wanneer hemelse gezangen dempen

Uw verschijning heb ik aanschouwd

Venus, de liefste van allemaal

Laat me baden in uw goddelijkheid

Daal af en je bent neergedaald

Vertrek nog niet

Ik hunker naar de warmte van zalige stralen

En noodlottige ogen moedigen me aan

De oude dromen

De wolf is ontketend

Ongehoorzaamheid heeft zo'n zegevierende smaak

Voor altijd verlaten tussen goden

Sinds ik vlees ben geworden

En toch daag ik U uit

Kun je mijn strijdkreet horen?