Chant of the Eastern Lands - Behemoth

In the forest of the Eternal dreaming

Old oak lighted up by the fullmoon’s light

The coldness of dungeon torches the inside of wooden maze

From the womb of the mother-wolf I was born

The witches foretold the coming of tragedy

They awakened fright in the hearts of my enemies

In the midnight wilderness I took a pledge

Quickly I fell in love with the taste of steel

For ages waiting for its donudation

The final triumph

The pure barbarity

I howl to the moon to support my battle

The moon, symbol of purity, the essence of beauty

I damn the sun, rising again and again

In brightness of bloody light, steel holocaust

I received hails from the northern side

Of snowcovered Carpathians

The light breath of nightbreeze, as a sign

I summon the iron powers, cavalry of my brothers

From the land of armageddish fields

I am bard of the eastern lands…

I lead my brothers for death struggle

In glory of victory my armies rise

Barbarians tribes with fury of desecration

With axes reach the sky, hiding usurpator in their wings

Call the clouds, desecrating all the holiness

Hurt bodies on the snow, Pandaemonium burns

This battle is a rebellion, rebirth of old traditions

Mythical hell is the paradise to the true warriors

There they attain eternity and sit high on the thrones

Pagan nations became united

Mighty bards received their long awaited silence

Slavs returned to their villages and woods

Pagan frights of heavenly hell dispelled

…I opened the door to the higher than stars knowledge

And took a long walk through the unknown dimensions

As the sign of the fullmoon, in damnations I shall rise

In het bos van de eeuwige dromen

Oude eik verlicht door het licht van de volle maan

De kou van de kerker brandt de binnenkant van een houten doolhof in brand

Uit de schoot van de moeder-wolf ben ik geboren

De heksen voorspelden de komst van een tragedie

Ze wekten schrik in de harten van mijn vijanden

In de middernachtelijke wildernis heb ik een belofte gedaan

Al snel werd ik verliefd op de smaak van staal

Eeuwenlang wachten op zijn donatie

De laatste triomf

De pure barbaarsheid

Ik huil naar de maan om mijn strijd te ondersteunen

De maan, symbool van zuiverheid, de essentie van schoonheid

Ik vervloek de zon, die steeds weer opkomt

In de helderheid van bloederig licht, stalen holocaust

Ik heb afkomstig uit de noordkant

Van de besneeuwde Karpaten

De lichte adem van de nachtbries, als een teken

Ik roep de ijzeren krachten op, cavalerie van mijn broers

Uit het land van de armageddische velden

Ik ben bard van de oostelijke landen...

Ik leid mijn broers in de strijd om de dood

Ter ere van de overwinning staan ​​mijn legers op

Barbarenstammen met woede van ontheiliging

Met bijlen de lucht bereiken, usurpator verbergend in hun vleugels

Roep de wolken, ontheilig alle heiligheid

Gewonde lichamen in de sneeuw, Pandaemonium brandwonden

Deze strijd is een rebellie, wedergeboorte van oude tradities

Mythische hel is het paradijs voor de echte krijgers

Daar bereiken ze de eeuwigheid en zitten ze hoog op de tronen

Heidense naties werden verenigd

Machtige barden kregen hun langverwachte stilte

Slaven keerden terug naar hun dorpen en bossen

Heidense angsten van de hemelse hel verdreven

...Ik opende de deur naar de kennis die hoger is dan de sterren

En maakte een lange wandeling door de onbekende dimensies

Als het teken van de volle maan, zal ik in verdoemenis opstaan