Arcana Hereticae - Behemoth

What fool you are!

From zenith to nadir

Through externalized purity

Dexterity

Sealed ye gates ov your own paradise

Skakti, Kali Ma, Durga Ma Thou art pure in thy sinistry

For those who cannot see

The Unconditioned One!

Creatix, Matrix, Devourer!

Thee who spits out sun

from thy mouth

in endless momentum —

Kamala’s menstruum

on road to immortality

We go against current

to the womb ov Kali

through the mouth ov Bhairavi

to the final dawn on Chaos

How come we’re still alive?

in these kingdoms of filth

when heaven’s so abstract

and hell is so real…

In my church of disbelief

it can’t get no better

When days turn from black to grey

in church ov indifference

so innocent in their guilt

perfect in their imperfection

let my children play

In my church ov liberation

when doubts and fears wither away

I stand alone vs. the world

in the church ov man

where god is trapped in human flesh

I never pray

in church ov pain

I spoil none but myself

yet my monologue’s unheard

Wat ben jij een dwaas!

Van zenit tot nadir

Door geëxternaliseerde zuiverheid

Behendigheid

Verzegelde poorten van je eigen paradijs

Skakti, Kali Ma, Durga Ma U bent puur in uw sinistry

Voor wie niet kan zien

De Ongeconditioneerde!

Creatix, Matrix, Verslinder!

Jij die de zon uitspuugt

uit uw mond

in eindeloze vaart —

Kamala's menstruatie

op weg naar onsterfelijkheid

We gaan tegen de stroom in

naar de baarmoeder ov Kali

door de mond ov Bhairavi

tot de laatste dageraad op Chaos

Hoe komt het dat we nog leven?

in deze koninkrijken van vuiligheid

wanneer de hemel zo abstract is

en de hel is zo echt...

In mijn kerk van ongeloof

het kan niet beter worden

Wanneer de dagen van zwart in grijs veranderen

in kerk of onverschilligheid

zo onschuldig in hun schuld

perfect in hun imperfectie

laat mijn kinderen spelen

In mijn kerk ov bevrijding

wanneer twijfels en angsten wegkwijnen

Ik sta alleen tegenover de wereld

in de kerk ov man

waar god gevangen zit in mensenvlees

Ik bid nooit

in de kerk ov pijn

Ik verwen niemand behalve mezelf

maar mijn monoloog is ongehoord