Daughter of the Sun - Battlelore

== DAUGHTER OF THE SUN ==

She is fearless and high hearted

Let her be as lord to be Eorlingas, while we are gone

She sang like a nightingale

Like a mother too a child

She shone like a dawn

In a time of need and whispers

A whole new world came to her

Neither asked nor wished for it

The Weaver made her a shrouding

In her early years she lost it all

Grief enough for one to share

But the care of a King enhanced her will

She rose again and bravely carried on

She saw the days embraced

By her hopes and dreams

She saw the nightly sky

Open its diamond eyes

The truth and the lies together

The daggers and the tongues

Made her grow like a rose

Among the thousand thorns

She broke her shackles

And threw them into the sea

Of never ending dreams

Eternal home for the forever lost

She raised her wings from the earth

And flew towards the Sun

Great White against the clouds

Made her shine within

She prayed against her dread

And hoped once more

Shre cried and stood in the storm

At the hour of great loss

She consumed the fear of her kill

And believed once more

She cast away the storm

To love and to dream again

== DOCHTER VAN DE ZON ==

Ze is onverschrokken en opgewekt

Laat haar zijn als heer om Eorlingas te zijn, terwijl we weg zijn

Ze zong als een nachtegaal

Net als een moeder ook een kind

Ze straalde als een dageraad

In een tijd van nood en gefluister

Er kwam een ​​hele nieuwe wereld naar haar toe

Heb er niet naar gevraagd of gewild

De Wever maakte van haar een omhulling

In haar vroege jaren verloor ze alles

Verdriet genoeg om te delen

Maar de zorg van een koning versterkte haar wil

Ze stond weer op en ging dapper verder

Ze zag de dagen omarmd

Door haar hoop en dromen

Ze zag de nachtelijke hemel

Open zijn diamanten ogen

De waarheid en de leugens samen

De dolken en de tongen

Heeft haar laten groeien als een roos

Tussen de duizend doornen

Ze brak haar boeien

En gooide ze in de zee

Van nooit eindigende dromen

Eeuwig thuis voor de voor altijd verlorenen

Ze hief haar vleugels van de aarde

En vloog naar de zon

Grote Witte tegen de wolken

Heeft haar van binnen laten stralen

Ze bad tegen haar angst

En hoopte nog een keer

Shre huilde en stond in de storm

Op het uur van groot verlies

Ze verteerde de angst voor haar moord

En weer geloofde

Ze wierp de storm weg

Om lief te hebben en weer te dromen